Wielka Rada roku 101

Wielu lordów zebrało się na Wielkiej Radzie.

Wielka Rada roku 101 odbyła się ze względu na niespodziewaną śmierć Baelona Targaryena, syna króla Jaehaerysa I. Lordowie Siedmiu Królestw zdecydowali podczas niej, kto powinien odziedziczyć Żelazny Tron po śmierci Starego Króla.

Historia

Preludium

Kiedy w 92 o.P. zmarł książę Aemon, syn i dziedzic Jaehaerysa I Targaryena, jego brat, Baelon, odziedziczył tytuł Księcia Smoczej Skały, pominąwszy córkę i jedyne dziecko Aemona, księżniczkę Rhaenys. Decyzja była przyczyną Drugiej Kłótni Jaehaerysa I i królowej Alysanne.

Książę Baelon zmarł jednak w 101 o.P. z powodu pęknięcia brzucha, pozostawiając Jaehaerysa I bez jasnego dziedzica. Powstały dwie frakcje — jedna wspierająca księcia Viserysa I Targaryena, najstarszego syna księca Baelona i jego siostry-żony Alyssy oraz druga wspierająca Laenora Velaryona, syna księżniczki Rhaenys — które utworzyły armie, by wesprzeć swoje roszczenia. Według plotek lord Corlys Velaryon przygotowywał flotę na chronienie praw Laenora. Młodszy syn Baelona, książę Daemon Targaryen również zebrał armię zaprzysiężonych mieczy i zbrojnych na wypadek wywiązania się konfliktu. Obawiając się wojny domowej król Jaehaerys I zaprosił na swój dwór swojego jedynego żyjącego syna, arcymaestera Vaegona z Cytadeli; przyczyna ich spotkania jest nieznana — król mógł mu zaoferować tron lub jedynie poprosić o radę. Vaegon zasugerował, żeby lordowie, maesterowie oraz Wiara ustalili kwestię sukcesji na Wielkiej Radzie. Jaehaerys zgodził się i obiecał, że zadziała zgodnie z decyzją rady.

Harrenhal zostało wybrane jako miejsce pierwszej Wielkiej Rady, aby mogło w niej uczestniczyć przynajmniej pięciuset lordów i ich towarzyszy. Zebrało się tam jednak ponad tysiąc lordów z całego Westeros, schodząc się przez ponad pół roku, a niektórzy dotarli dopiero pod koniec rady. Wtedy też pobliskie miasto Harrentown stało się tymczasowo czwartym największym miastem w królestwie.

Rada

Wielka Rada trwała trzynaście dni i omawiała czternaście roszczeń. Szybko odrzucono dziewięć pomniejszych pretendentów. W kolejnych dyskusjach odrzucono arcymaestera Vaegona ze względu na jego śluby oraz księżniczkę Rhaenys i jej córkę Laenę ze względu na ich płeć. Następnie zebrani lordowie skupili się na dwóch najważniejszych kandydatach: księciu Viserysie Targaryenie oraz synu Rhaenys, Laenorze Velaryonie.

Zasada pierworództwa była korzystna dla Laenora, jako iż jego matka, księżniczka Rhaenys, była córką Aemona Targaryena, najstarszego syna Jaehaerysa I. Jednakże najbliższe pokrewieństwo miał Viserys, który również był jeźdźcą smoka Aegona Zdobywcy, Baleriona, nim gad zmarł w 94 o.P.. Z drugiej strony Laenor niedawno zyskał swojego smoka, Morski Dym.

Omówiono także wiek kandydatów. Książę Viserys miał dwadzieścia cztery lata i miał już córkę, która mogła odziedziczyć po nim tron, podczas gdy Laenor miał zaledwie siedem lat. Chłopiec zyskiwał jednak dużą przewagę nad Viserysem, ponieważ był synem lorda Corlysa Valeryona, najbogatszego człowieka w Siedmiu Królestwach. Jego sława, reputacja i bogactwo okazały się niezbędne dla roszczeń Laenora.

Ostatecznie lordowie faworyzowali linię męską ponad damską. Maesterowie nigdy nie zdradzili dokłądnych wyników, lecz plotki głosiły, że Viserys wygrał zaledwie dwudziestoma lub nawet jednym głosem. Na Laenora głosowali głównie Velaryonowie oraz ich bliscy sojusznicy z Zatoki Czarnego Nurtu, Celtigarowie i Bar Emmonowie oraz Baratheonowie (ze względu na pokrewieństwo Laenora z Jocelyn Baratheon ze strony matki). Młodego Velaryona wspierali również ród Stark i ich poplecznicy, ród Manderly i ród Dustin, a także ród Blackwood z Dorzecza.

Maester Yandel spekulował wiele lat później, że Starkowie wspierali stronę Laenora Velaryona, ponieważ czuli się urażeni przez Jaehaerysa I z powodu wydzielenia Nowego Daru dla Nocnej Straży, który to ląd należał wcześniej do wasali Namiestników Północy. Ród Stark miał uważać, że lepiej zarządzaliby tymi ziemiami, ponieważ zakon skupiać miał się głównie na Murze, a nie własnościach ziemskich na południu. Starkowie mieli koniec końców rację w tym względzie, ponieważ Nowy Dar został zaniedbany i w głównej mierze opuszczony.

Chociaż król Jaehaerys I nie uczestniczył w ostatecznych rozmowach, zgodnie z wolą Wielkiej Rady nazwał Viserysa nowym Księciem Smoczej Skały. Ser Otto Hightower został natomiast wybrany nowym królewskim namiestnikiem, zastępując zmarłego księcia Baelona.

Wyniki

Poniższa tabela przedstawia czternastu pretendentów do tronu spośród których Wielka Rada wyłoniła nowego dziedzica.

	Kandydat	Powód	Wynik
1	Książę Viserys Targaryen	Wnuk Jaehaerysa I z drugiego syna, Baelona.	Jeden z dwóch głównych kandydatów, wygrał ostateczne głosowanie i został mianowany dziedzicem.
2	Laenor Velaryon	Prawnuk Jaehaerysa I z najstarszego syna, Aemona. Jedyny syn jego córki, księżniczki Rhaenys.	Drugi główny kandydat, przegrał ostateczne głosowanie.
3	Księżniczka Rhaenys Targaryen	Wnuczka Jaehaerysa I z najstarszego syna, Aemona. Jedyne dziecko Aemona.	Została odrzucona ze względu na płeć.
4	Laena Velaryon	Prawnuk Jaehaerysa I z najstarszego syna, Aemona. Starsze dziecko księżniczki Rhaenys.	Została odrzucona ze względu na płeć.
5	Arcymaester Vaegon	Jedyny żywy syn Jaehaerysa I.	Odmówił ze względu na przysięgi maestera.
6	Bękart księżniczki Saery i Triarchy Volantis	Wnuk Jaehaerysa I	Odrzucony wraz ze swoimi przyrodnimi braćmi.
7	Bękart księżniczki Saery	Wnuk Jaehaerysa I	Odrzucony wraz ze swoimi przyrodnimi braćmi.
8	Bękart księżniczki Saery	Wnuk Jaehaerysa I	Odrzucony wraz ze swoimi przyrodnimi braćmi.
9	Nieznany szlachcic	Potomek lorda Gaemona Targaryena ze strony jego młodszej córki, która poślubiła pomniejszego lorda	Odrzucony ze względu na pomniejsze kuzynostwo — dziewięciokrotnie oddalony od głównej linii Targaryenów.
10	Nieznany zbrojny	Podawał się za naturalnego syna króla Maegora I	Zebrani lordowie mu nie wierzyli ze względu na domniemaną bezpłodnośc Maegora.
11	Nieznany wędrowny rycerz	Podawał się za naturalnego syna króla Jaehaerysa I	Sam Jaehaerys I potwierdził jego roszczenia za kłamstwo.
12	Nieznany	Nieznany
13	Nieznany	Nieznany
14	Nieznany	Nieznany

Znani uczestnicy

Znani zwolennicy Laenora Velaryona

• Lord Corlys Velaryon
• Lord Boremund Baratheon
• Lord Celtigar
• Lord Bar Emmon
• Lord Blackwood
• Lord Ellard Stark
• Lord Manderly
• Lord Dustin

Znani zwolennicy Viserysa Targaryena

• Lord Tymond Lannister
• Lord Peake
• Lord Grover Tully
• Książę Daemon Targaryen

Inni znani uczestnicy

• Wielki Septon
  • Septonowie
  • Septy
• Lord Matthos Tyrell
• Córka ówczesnego Księcia Dorne (jako obserwator)
  • Dwudziestu dornijskich rycerzy
• Lord Yorbert Royce, wysłannik lady Jeyne Arryn
• Lord Tarth
• Lord Farwynd
• Lordowie Żelaznych Wysp
• Lordowie z Trzech Sióstr
• Maesterowie z Cytadeli

Konkluzja

Według arcymaestera Gyldayna wielu uważało, że zgodnie z postanowieniami na Wielkiej Radzie z roku 101 Żelazny Tron nie mógł zostać odziedziczony przez kobietę ani męskiego potomka kobiety.

Po wstąpieniu na tron król Viserys I Targaryen ogłosił następczynią swoją córkę Rhaenyrę, jedyne żyjące dziecko po śmierci drugiego syna, Baelona. Kiedy z jego drugiego małżeństwa narodzili się trzej synowie, Viserys często był wypytywany o swojego dziedzica, lecz postanowił zignorować postanowienia Wielkiej Rady i jego córka pozostała następczynią. W 109 o.P. Viserys zwolnił ser Otto Hightowera z pozycji królewskiego namiestnika, ponieważ mężczyzna wciąż kwestionował sprawę sukcesji.

Po śmierci Viserysa na początku przejęcia władzy przez Zielonych, Mała Rada Viserysa rozpatrzyła kroniki Wielkiej Rady i wywnioskowała, że rody przeciwne wynikowi głosowania na dziedzica Jaehaerysa I najprawdopodobnie wspierać będą w konflikcie Rhaenyrę, zaniast króla Aegona II. Zieloni trafnie zgadli, między innymi, że ród Stark opowie się na Rhaenyrą, ze względu na to, jak głosowali na Wielkiej Radzie.

Wydarzenia z „Rodu smoka”

Harrenhal podczas Wielkiej Rady.

W serialu „Ród smoka” Wielka Rada roku 101 przebiega w głównej mierze tak samo, jak pierwotnie w książkach. Jedyną różnicą jest to, że to księżniczka Rhaenys, a nie jej syn, Laenor, stanowiła drugi wybór po księciu Viserysie. Jej roszczenia jako potomka najstarszego syna ówczesnego króla były silne, lecz, jak sama uważa, przegrała wyłącznie przez swoją płeć.