Waśń rodowa Forresterów i Whitehillów – jest pomniejszym konfliktem pomiędzy rodami Forresterów a Whitehillów, trwającym podczas Wojny Pięciu Królów. Jest on głównym wątkiem gry Telltale Gra o ron.
Przyczyny[]
Od wielu lat rody Forresterów i Whitehillów nie żyły ze sobą w zgodzie, byli oni sąsiadami i odwiecznymi rywalami. Konflikt ten był spowodowany sporem o drzewa żelazne, niezwykle rzadkie i kosztowne, przy tym bardzo wytrzymałe stanowiły bardzo dobry materiał pod budowę tarcz i okrętów, ród Forresterów, osadzony w Wilczym Lesie był mistrzem tego rzemiosła, od lat wytwarzali doskonałe dzieła z drzewa żelaznego, z kolei Whitehillowie którzy również otrzymali swój spory przydział na drzewa żelaznego na wzgórza i skraju Wilczego Lasu na Szczycie, swój przydział kompletnie roztrwonili, brakowało im wiedzy i umiejętności, nie wiedzieli jak wycinać drzewo, aby nie zniszczyć lasów, ostatecznie doprowadziło do tego że całkowicie zniszczyli swe lasy, zamieniając swe wzgórza w jałowe pustkowia. Tym sposobem lordowie Szczytu utracili źródło dochodów, nie mogli się pogodzić z utratą drzewa, dla tego zaczęli zazdrosnym okiem spoglądać na gaje Forresterów, którzy znacząco się wzbogacili na handlu drzewem. Doszło do wielu walk o drzewa, w przeszłości rody Forresterów i Whitehillów przelali wiele krwi, zginęło wielu członków tych rodów, co tylko potęgowało nienawiść pomiędzy sąsiadami. Ostatecznie Forresterowie zachowali swe drzewa, dzięki przychylności rodu Starków który zaopatrywali w drzewno żelazne (mimo że Forresterowie byli chorążymi Gloverów, a Whitehillowie Starków). Forrestowie co prawda zdawali się ignorować zakusy swoich sąsiadów, i byli stroną zawsze atakowaną aż do czasu lorda Thorrena Forrestera, ten człowiek który potem zyskał przydomek Śmiały, postanowił odpłacić Whitehillom ich monetą. Ostrzył sobie wówczas zęby na dolinę rzeki, uprawny i bogaty teren. W wyniku konfliktu udało mu się pokonać Whitehillów oraz zdobyć dolinę rzeki oraz rozszerzyć domenę lorda Żelaznego Fortu. Okupił to jednak nienawiścią i chęcią odwet ze strony Whitehillów.
Stan wrogości trwał przez wiele lat, ale Winterfell i Deepwood Motte nie dopuszczali do walk między swymi wasalami. Jednak stare rany rozjątrzyły się w czasie panowanie Eddarda Starka, kiedy drugi syn lorda Żelaznego Fortu Gregora Forrestera, Asher Forrester zakochał się ze wzajemnością w córce lorda Szczytu Ludda Whitehilla, Gwyn Whitehill. To doprowadziło do konfliktu, aby zapobiec niepotrzebnemu rozlewowi krwi oraz aby ocalić syna przez gniewem Ludda, lord Forrester zdecydował się wygnać swego syna z Westeros do Essos, to zatrzymało nadciągającą wojnę, jednak wrogie relacje między rodami ponownie powróciły.
Ostatecznie kiedy rozpoczęła się Wojna Pięciu Królów, lord Forrester odpowiedział na wezwanie swego suzerena i wyruszył razem ze swym najstarszym synem i dziedzicem Rodrikiem Forresterem, aby razem z Gloverami dołączyć do Starków i pomaszerować na południe, razem z większością żołnierzy. Z kolei lord Whitehill wysłał na południe mniejszą liczbę żołnierzy oraz dwóch swych synów Torrhena i Gryffa Whitehillów. Ostatecznie ludzie Whitehillów znaleźli się w Harrenhal obok lorda Roose'a Boltona, co okazała się dla nich zbawienie. Ród Forresterów zapłacił wysoką cenę za kampanie na południe, kiedy został zdradzony razem z całą Północą na Krwawych Godach. W czasie Godów Forresterowie stracili swego lorda, oraz jego dziedzica, oraz prawie wszystkie siły. Krwawe Gody całkowicie zmieniły sytuacje na Północy, a także otworzyły drogę do pomniejszych konfliktów, Północ dostała się pod władanie zdrajcy lorda Roose'a Boltona, który został mianowany nowym namiestnikiem Północy przez Żelazny Tron, jednak Północ nie była w jego ręką, władza Boltonów była słaba, a do tego wciąż pozostawała sprawa Żelaznych Ludzi, którzy podbili większe obszary Północy (w tym siedzibę Gloverów). Lord Ludd postanowił wykorzystać sytuację jaka się nadarzyła do zwiększenia władzy dla swego rodu i zemście na Forresterach (tym bardziej że miał sporą przychylność rodu Boltonów, z którym Whitehillowie wiązali się od wielu lat, jako przeciw waga dla dobrych stosunków Starków i Forresterów). Zaczął od złożenia hołdu lordowi Boltonowi, jako pierwszy, czym zyskał sobie ich przychylność. Sytuacja diametralnie się zmienił, Forresterowie pozostali na lodzie sami pozbawieni sojuszników, z słabą i mała armią, oraz nowym nieletnim, niedoświadczonym lordem, trzecim synem Gregora, Ethanem Forresterem, Ludd postanowił wykorzystać sytuacje, ale potrzebował pretekstu do wszczęcia wojny.
Przebieg[]
Potyczka na farmie Tuttle'ów[]
Ludd zdając sobie sprawę że siły Forresterów są bardzo osłabione po klęsce Północy postanowił zgrać agresywnie i sprowokować Forresterów. Po śmierci Gregora, nowym lordem został Ethan, słabowity chłopiec, nie ulegało wątpliwości że Ludd liczył na niedoświadczenie młodego władcy, oraz na pochopność jego doradców. Whitehillowie rozpoczęli najazdy na ziemie Forresterów, paląc i atakując farmy i wsie. Ludd liczył że Forresterowie dadzą się sprowokować, i nie przeliczył się. W czasie jednego z takich napadów dwóch żołnierzy Whitehillów jeden żołnierz Boltonów zaatakowała farmę Tuttle'ów, i wymordowali mieszkających tam farmerów, widząc to powracający z pod Blizniaków były giermek lorda Forrestera, Gared Tuttle zaatakował ich i zabił jednego z Whitehillów (oraz Boltona) czym dał pretekst do wojny. Aby unikną zagrożenia, kasztelan Żelaznego Fortu i stryj Gareda, Duncan Tuttle, postanowił wysłać bratanka na Mur, aby dołączył do Nocnej Straży, zrobił to jednak za plecami nowego lorda, czym podważył jego autorytet.