Upiory lub Istoty (ang. Wights) – trupy przemienione w niewolników oraz żołnierzy Innych[1]. Biali Wędrowcy potrafią przywracać i naginać do swojej woli zarówno zmarłych ludzi, jak i zwierzęta.
Proces wskrzeszania[]
Nie wiadomo, jak przebiega proces wskrzeszania, ale można założyć, że to sami Inni decydują, jak szybko dana osoba bądź zwierzę – w zależności od ich potrzeb – zostanie wskrzeszona. Biali Wędrowcy są w stanie „przywrócić” każdą istotę bez względu na stopień rozkładu oraz czas, jaki minął od śmierci – podczas bitwy o Pięść Pierwszych Ludzi siły Nocnej Straży zostają zaatakowane przez zmarłych nawet przed wiekami własnych braci oraz dzikich, a także różnego rodzaju zwierzęta[2].
Po tym, jak Inni wskrzeszają człowieka, rozkład ciała zostaje zahamowany, znika również charakterystyczny dla niego smród – nie czuć niemal niczego od zwłok. Jednak wilkor Jona Snowa był w stanie wyczuć obecność upiora-Othora i w porę ostrzec swojego pana. Nie wiadomo, czy upiory mogą o własnych siłach przekroczyć Mur (który według legend chroniony jest również zaklęciami), jednak zabite przez Innych osoby nadal mogą zostać wskrzeszone po drugiej stronie[1].
Wygląd[]
Pozornie martwy Jafer Flowers, który później stał się Upiorem.
Wygląd upiorów zależy od stopnia rozkładu ciała, jednak wszystkie wskrzeszone przez Białych Wędrowców istoty – zarówno ludzi jak i zwierzęta – charakteryzują niebieskie, wręcz płonące niebieskim ogniem oczy. W przeciwieństwie do Innych upiory są powolne i raczej niezdarne, lecz z drugiej strony niezwykle silne, odporne na ból i ciosy – jedynie potraktowanie ich ogniem albo całkowite rozczłonkowanie może w skuteczny sposób je powstrzymać.
Nawet odcięte mieczem kończyny upiorów nadal się poruszają i próbują „atakować” wroga. Odcięta ręka Othora nadal się cały czas rusza, a lord dowódca Mormont każe ser Alliserowi Thorne’owi zamknąć ją do słoja i zawieźć do Królewskiej Przystani, by ten pokazał ją królowi. Kończyna przestaje się jednak poruszać i gnije, nim ser Alliser jest w stanie przedstawić ją królowi oraz małej radzie, przez co jego poselstwo nie spotyka się z dużym zainteresowaniem, a jego słowa zostają zlekceważone przez doradców króla, w tym Tyriona Lannistera.
Wskrzeszony koń.
Po wskrzeszeniu upiory w jakiejś części pamiętają swoje dawne życie bądź są bezpośrednio kontrolowane przez Innych, którzy mają „wgląd” w ich wspomnienia – dlatego Othor, będąc upiorem, doskonale wiedział, gdzie szukać Jeora Mormonta. Zabicie doświadczonego lorda dowódcy Nocnej Straży tuż przed nadchodzącą zimą wydaje się też bardzo słusznym posunięciem taktycznym z perspektywy Innych[1].
Zapobieganie[]
Każdy poległy w walce z Innymi musi zostać spalony, inaczej istnieje ryzyko, że powróci; ogień jest dla upiorów niszczycielski i pozwala dość szybko je spowolnić i unicestwić. Wśród wolnych ludzi za sprawą zagrożenia ze strony Innych wytworzył się zwyczaj palenia wszystkich zmarłych, aby zapobiec ich powrotowi.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Gra o tron”, rozdział 52, Jon VII.
- ↑ „Nawałnica mieczy”, rozdział 46, Samwell III (I).