Gra o tron Wiki
Advertisement
Mapa Sothoryos

Lokalizacja kontynentu.

Sothoryos lub Sothoros – jeden z czterech kontynentów znanego świata. Leży na południowy wschód od Westeros i na południe od Essos, od których oddziela go Morze Letnie. Na wschód od Sothoryos znajduje się południowa część Morza Nefrytowego.

Geografia[]

Sothoryos jest olbrzymim kontynentem, pokrytym dzunglami, pełnym śmiertelnych chorób oraz w większości niezbadanym. Północna część lądu jest na mapach, znajdują się tam zrujnowane miasta Zamettar, Yeen, Gogossos i Gorosh, jednak niewiele wiadomo poza tym na ich temat. Przylądek Wiwerny położony jest na północno-wschodnim krańcu kontynentu, niedaleko wyspy Mała Moraq. Możliwe, że podróżnicy z Wysp Letnich zbadali południowe brzegi Sothoryos. Jeśli tak, zazdrośnie strzegą oni swych map i nie dzielą się z innymi tą wiedzą[1].

Na północy kontynentu leżą liczne wyspy, w tym archipelag Wysp Bazyliszkowych[2]. Niedaleko wybrzeży Sothoryos znajduje się także wyspa Naath[3].

Ghiscarczycy wierzyli, iż kontynent ten jest rozmiarów Westeros. Qartheńskie mapy przedstawiały początkowo Sothoryos jako wyspę dwa razy większą od Wielkiej Moraq, ale ich statkom nigdy nie udało się dopłynąć do jego krańców. Jaenara Belaerys z Valyriańskich Włości na swoim smoku imieniem Terrax doleciała na południe dalej niż ktokolwiek inny, znajdując jedynie bezkresne dżungle, góry i pustynie. Po trzech latach wróciła do Włości, oznajmiając, iż Sothoryos to „ląd bez końca”, równie wielki jak Essos[4].

Na północnym wybrzeżu kontynentu leży grupa małych handlowych miasteczek z błota, opisywanych jako gorące, wilgotne i pełne cierpienia, gdzie łowcy przygód, łotrzyki, wygnańcy oraz kurwy z Siedmiu Królestw i Wolnych Miast przybywają, aby zdobyć majątek. Korsarze z Wysp Bazyliszkowych atakują te osady, wywożąc jeńców do swoich zagród na Szponie i Wyspie Łez, by potem sprzedać ich handlarzom z Zatoki Niewolniczej lub domom rozkoszy w Lys[4].

Mieszkańcy[]

Ludzie z Sothoryos są opisani przez Daenerys Targaryen jako cętkowani półludzie[5]. Ich skóra jest gruba, pokrywają ją białe i brązowe cętki. Mają grube kości, potężne mięśnie, pochyłe czoła, wielkie, kwadratowe zęby, masywne szczęki oraz szorstkie czarne włosy. Ich szerokie, płaskie nosy przypominają świńskie ryje. Sothoryjskie kobiety nie mogą się rozmnażać z ludźmi z Westeros i Essos, rodząc martwe, często straszliwie zniekształcone, dzieci[4].

Sothoryjczycy mieszkający najbliżej morza nauczyli się języka handlowego. Według Ghiscarczyków są za głupi na niewolników, jednak groźni w walce. Im dalej na południe, tym cętkowani ludzie stają się coraz bardziej dzicy i barbarzyńscy – oddają cześć mrocznym bogom i praktykują kanibalizm. Niektórzy twierdzą, że na kontynencie istniały inne, zapomniane rasy, wypędzone, zniszczone lub pożarte przez Sothoryjczyków. Krążą niepotwierdzone opowieści o jaszczuroludziach i bezokich jaskiniowcach[4].

Kontynent jest domem dla wielu unikalnych gatunków zwierząt, w tym włochatych małp żyjących w dżunglach[6].

Niebezpieczeństwa[]

Poza dzikimi cętkowanymi ludźmi, na Sothoryos spotykane są liczne choroby, w tym krwawe czyraki, zielona gorączka, słodka zgnilizna, spiżowy czerep, czerwona śmierć, szara łuszczyca, brązowa noga, robacza kość, zguba marynarza, tańcząca zaraza, płaczące wrzody, ropoocze i żółknienie dziąseł[4][7].

Zamoyos i inne rzeki są domem dla wielkich krokodyli i rojów drapieżnych ryb, potrafiących w przeciągu kilku minut ogryźć człowieka do kości. Na kontynencie pełno jest także kłujących much, jadowitych węży, os oraz robaków składających jaja pod skórą koni, świń i ludzi. Na Przylądku Bazyliszkowym żyją stworzenia, od których zawdzięcza on swoją nazwę, niektóre dwukrotnie większe od lwów. W lasach na południe od Yeen żyją ponoć małpy większe od najwyższych olbrzymów, zdolne jednym ciosem zabić słonia.

Biały nietoperz wampir

Białe nietoperze wampiry, zamieszkujące jaskinie Zielonego Piekła.

Dalej na południe znajduje się Zielone Piekło, zamieszkane przez białe nietoperze wampiry, zdolne wyssać w ciągu kilku sekund z człowieka całą krew; tatuowane jaszczury, ścigające zdobycz na tylnych kończynach i rozszarpujące je długimi, zakrzywionymi pazurami; węże długie na 50 stóp; nakrapiane pająki oraz najgroźniejsze z drapieżników Sothoryos – wiwerny[4].

Historia[]

Początki miasta Yeen są zagadką, zbudowane jest ono z tego samego czarnego kamienia, co bożek na Wyspie Ropuch[4][2].

Stare Imperium Ghis założyło swoje placówki na północnych wybrzeżach kontynentu, budując otoczone murami miasto Zamettar i ujścia rzeki Zamoyos oraz straszliwą kolonię karną Gorosh na Przylądku Wiwerny[4].

Valyriańskie Włości trzy razy próbowały skolonizować Przylądek Bazyliszkowy – pierwsza kolonia została zniszczona przez cętkowanych ludzi, drugą zaraza, a trzecią opuszczono po zdobyciu przez smoczych lordów Zamettaru w czwartej wojnie ghiscarskiej[4].

Podczas swojej migracji Rhoynarzy osiedlili się w Sothoryos, głównie w opuszczonym Zamettarze, miasteczkach na Przylądku Bazyliszkowym, a nawet w Yeen. Jednak pogoda, choroby oraz drapieżne zwierzęta okazały się gigantycznymi przeszkodami. Miasteczka na Przylądku Bazyliszkowym zostały splądrowane, a ich mieszkańcy sprzedani w niewolę. Osadnicy z Yeen musieli walczyć z ghulami z głębi dżungli. Rhoynarzy przetrwali na południowym kontynencie ponad rok, kiedy łódź z Zamettaru odkryła, że wszyscy mieszkańcy Yeen – kobiety, mężczyźni i dzieci – zaginęli w ciągu jednej nocy. Po tym odkryciu Sothoryos zostało natychmiastowo opuszczone przez Rhoynarów[7].

Yezzan zo Qaggaz zapadł na nieznaną chorobą podczas swojego pobytu w Sothoryos[8].

Wydarzenia z Pieśni lodu i ognia[]

Taniec ze smokami[]

Cętkowani półludzie z dżungli Sothoryos walczą w Jamie Daznaka w Meereen[5].

Przypisy

  1. Świat lodu i ognia”, Wyspy Letnie.
  2. 2,0 2,1 Świat lodu i ognia”, Wyspy Bazyliszkowe.
  3. Świat lodu i ognia”, Naath.
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Świat lodu i ognia”, Sothoryos.
  5. 5,0 5,1 Taniec ze smokami”, rozdział 52, Daenerys IX (III).
  6. Uczta dla wron”, rozdział 17, Cersei IV.
  7. 7,0 7,1 Świat lodu i ognia”, Dziesięć tysięcy okrętów.
  8. Taniec ze smokami”, rozdział 47, Tyrion X (II).
Advertisement