Gra o tron Wiki
Advertisement
Artykuł dotyczy zagadnienia wspomnianego w książce „Gra o tron”.
Artykuł dotyczy zagadnienia wspomnianego w książce „Starcie królów”.
Artykuł dotyczy zagadnienia wspomnianego w książce „Nawałnica mieczy”.
Artykuł dotyczy zagadnienia wspomnianego w książce „Uczta dla wron”.
Artykuł dotyczy zagadnienia wspomnianego w książce „Taniec ze smokami”.
Artykuł dotyczy zagadnienia występującego w serialu „Gra o tron”.

Książę Rhaegar Targaryen (wym. /'ɹeɪgɑɹ tɑɹ'gɛəɹiən/), znany również jako Ostatni Smok lub Smoczy Książę – najstarszy syn króla Aerysa II Targaryena i jego siostry-żony Rhaelli[3]. Jako następca Żelaznego Tronu, był księciem Smoczej Skały. Za życia Rhaegar był bardzo popularny wśród pospólstwa, jednakże zginął podczas Rebelii Roberta, która rozpoczęła się po domniemanym porwaniu Lyanny Stark przez Rhaegara. Został zabity podczas pojedynku z Robertem Baratheonem nad rubinowym brodem w bitwie nad Tridentem. Rhaegar był starszym bratem ostatnich wygnanych Targaryenów, Viserysa i Daenerys.

W adaptacji telewizyjnej HBO, Gra o tron, Rhaegar grany jest przez Wilfa Scoldinga w wizjach przeszłości. Okazuje się tam, że jego ślub z Elią Martell został unieważniony, by mógł pobrać się z Lyanną Stark, której nie porwał. Bran Stark odkrywa także, że Jon Snow jest tak naprawdę synem Rhaegara i Lyanny[4][1][2].

Charakter i wygląd[]

Piękny[5][6] Rhaegar miał oczy w kolorze głęboko fioletowym[7] lub indygo[8]. Miał długie, piękne palce[5] i był wyższy, niż jego brat Viserys byłby w dorosłym życiu[8]. Włosy Rhaegara były podobne[8] do srebrnowłosych Viserysa i ich siostry, Daenerys[9]. Włosy Aurane Watersa przypominają fryzurę Rhaegara[10], choć Bękart z Driftmarku ma bardziej srebrne niż złote[11].


Rhaegar posiadał czarny pancerz płytowy, ozdobiony na piersi rubinowym trzygłowym smokiem rodu Targaryen[12][13][14]. Pod zbroją nosił złotą kolczugę[5]. Swój hełm ozdabiał długimi proporcami z czerwonego, złotego i pomarańczowego jedwabiu, przypominającymi płomienie[5].

Rhaegar był inteligentnym i zdolnym mężczyzną, który z łatwością rozgryzał wszelkie problemy[15], a także został wielkim rycerzem i utalentowanym muzykiem[16]. To ostatnie jednak było faworyzowane przez księcia; ludzie powiadali, że kochał swoją harfę o srebrnych strunach bardziej niż kopię[16]. Jorah Mormont wspominał go jako dzielnego, honorowego i szlachetnego[17], a Barristan Selmy uważał księcia za zdeterminowanego, rozważnego, obowiązkowego i wytrwałego[15]. Jako chłopiec książę był molem książkowym i nie interesowały go walki z innymi dziećmi. Nauczył się czytać w bardzo wczesnym wieku i często żartowano, że jego matka Rhaella musiała połknąć kilka książek i świecę, będąc w ciąży[15]. W późniejszym życiu Rhaegar zyskał wielu zaufanych i lojalnych towarzyszy[15]. Na Rhaegara bardzo mocno wpłynął „cień Summerhall”, ponieważ „urodził się pośród żałoby” i czasem był bardzo melancholiczny[16]. Równocześnie Summerhall było ulubionym miejscem smoczego księcia[16].

Książę był kochany przez mieszkańców Siedmiu Królestw[5] zarówno za życia, jak i dobrze wspominany po śmierci[17]. Król Robert Baratheon nienawidził Rhaegara i oskarżał go o zgwałcenie Lyanny Stark. Jedyna myśl samego Eddarda Starka o Rhaegarze to to, że nie odwiedzał zamtuzów[18]. Jaime Lannister pamięta żelazny ton głosu Rhaegara[14]. Barristan Selmy, który służył trzem królom, uważa, że Rhaegar byłby najlepszym władcą[19]. Daenerys, siostra księcia, często porównywana jest do niego w ramach komplementów[20][21][16]. Wśród osób darzących Rhaegara romantycznym uczuciem znalazły się Cersei Lannister[5] oraz Jon Connington[22].

Biografia[]

Wczesne życie[]

Rhaegar Targaryen Elia Martell marriage

Ślub księcia Rhaegara i Elii Martell.

Książę Rhaegar był najstarszym synem króla Aerysa II i Rhaelli. Urodził się w Summerhall w 259 o.P. w dniu wielkiej tragedii[23][24][25]. Jako dziecko czytał bardzo dużo, w pewnym momencie zaczęto z niego także żartować i porównywać go do Baelora Błogosławionego. Później stał się wybitnym wojownikiem, pomimo, że początkowo nie interesowała go szermierka. Jednakże po przeczytaniu czegoś został bardzo zmotywowany do zostania wojownikiem[16].

W wieku siedemnastu lat, Rhaegar został rycerzem i wyrósł na bardzo zdolnego szermierza. Zawsze odznaczał się podczas turniejów, choć bardzo rzadko brał w nich udział – nigdy nie kochał pieśni stali, tak jak Robert Baratheon czy Jaime Lannister[16].

Giermkami Rhaegara byli Myles Mooton i Richard Lonmouth, a po pasowaniu ich na rycerzy, stali się jego bliskimi towarzyszami. Jon Connington, z którym byli razem giermkami[26], również był bliskim przyjacielem Rhaegara. Podczas podróży powrotnej z Dorne, książę odwiedził raz Gniazdo Gryfów. Jego pieśni doprowadziły kobiety do łez[7]. Najbliższym i najstarszym przyjacielem smoczego księcia był ser Arthur Dayne[15], Miecz Jutrzenki, któremu ufał bardziej niż ser Barristanowi Selmy'emu[27].

Młody książę Westeros bardzo lubił odwiedzać ruiny Summerhall. Spędzał tam wiele czasu, a kiedy wracał, śpiewał nowe pieśni, które wyciskały łzy ze słuchających. Pomimo, że Rhaegar był posępny i zamknięty, Cersei Lannister zauważyła, że na turnieju na cześć narodzin Viserysa w Lannisporcie w 276 o.P. pospólstwo radowało się na widok Tywina Lannistera dwa razy bardziej niż na króla Aerysa II, ale o połowę ciszej niż na cześć Rhaegara[5]. Książę walczył dzielnie, zwyciężając nad kilkunastoma zdolnymi rycerzami, wśród których byli Barristan Selmy, Gerion i Tygett Lannisterowie, lecz został pokonany przez swojego przyjaciela, Arthura Dayne’a[25]. W tym samym czasie król Aerys odrzucił propozycję Tywina, by zaręczyć Cersei z Rhaegarem[5]. Rhaegar wkrótce pokonał Arthura Dayne’a na turnieju w Końcu Burzy[16].

Rhaegar urodził się w czasie, kiedy ród Targaryenów był mały. Kiedy dorósł, nie miał siostry ani innej bliższej krewnej, którą mógłby poślubić[28][29]. Król Aerys wysłał swojego kuzyna, Steffona Baratheona, by znalazł małżonkę dla księcia[29]. Pomimo valyriańskiej krwi, wciąż obecnej w Essos, lord Baratheon nie mógł znaleźć żadnych dostatecznie szlachetnych kobiet dla Rhaegara[25].

Wkrótce, w 279 o.P., Rhaegar został oficjalnie zaręczony z dornijską księżniczką, Elią Martell, młodszą siostrą Dorana Martella, księcia Dorne. Ożenili się [[280 o.P.|rok później]], w Wielkim Sepcie Baleora. Jego ojciec nie był obecny na ceremonii, gdyż paranoicznie bał się zamachu na swoje życie. Zakazał także uczestniczyć w przyjęciu młodemu księciu Viserysowi. Od tego momentu relacje Rhaegara z ojcem pogorszyły się. Książę i jego nowa małżonka zamieszkali na Smoczej Skale. Pierwsza córka Rhaegara i Elii, Rhaenys, urodziła się[3] w 280 o.P.. W trakcie wizyty w Królewskiej Przystani królowa Rhaella czule uściskała swoją wnuczkę, lecz król Aerys skarżył się na „dornijski smród”. Relacje ojca z Rhaegarem pogorszyły się jeszcze bardziej [25].

Elia i Rhaegar mieli także syna, Aegona. Elia, z powodu swojego słabego zdrowia, spędziła w łóżku pół roku po urodzeniu córki i prawie umarła, rodząc Aegona. Po tym, maesterowie powiedzieli księciu, że jego żona nie będzie mogła mieć więcej dzieci[7].

Maester Aemon, z którym Rhaegar korespondował, wspominał, że smoczy książę wierzył, iż jego syn Aegon będzie księciem, którego obiecano[23].

Kiedy lord Tywin Lannister zrezygnował z pozycji Królewskiego Namiestnika i opuścił Królewską Przystań, nieufność i paranoja króla Aerysa skupiła się na jego własnym synu i następcy. Na dworze zapanowała napięta atmosfera między osobami lojalnymi królowi, a Rhaegarowi. Wielki Maester Pycelle wysłał listy do Cytadeli, w których opisywał napięcie i podział, przypominające bardzo te, które zaistniały na dworze królewskim przed Tańcem Smoków. Pycelle bał się, że wyniknie z tego wojna domowa, której zapobiec może jedynie umowa, która zadowoli obie strony[30].

Turniej w Harrenhal[]

Information icon Osobny artykuł: Turniej w Harrenhal
PPRhaegarHarrenhalTourney

Rhaegar koronuje Lyannę Stark królową miłości i piękna.

W 280 o.P. lub 281 o.P.[31] lord Walter Whent ogłosił, że turniej zostanie zorganizowany w Harrenhal. Mówi się, że turniej został tak naprawdę zorganizowany przez Rhaegara, jako pretekst do spotkania z wielkimi lordami królestwa, zorganizowania Wielkiej Rady i zmuszenie Aerysa do abdykacji. Turniej został ogłoszony niedługo po tym, kiedy brat Waltera, ser Oswell Whent, członek Gwardii Królewskiej, odwiedził swojego brata. Kiedy lord Varys ostrzegł króla o takiej możliwości, Aerys postanowił stawić się na turnieju[27][30].

Podczas wielkiego turnieju, Rhaegar wydawał się niepowstrzymany, pokonał nawet ser Arthura Dayne’a. Po wygranej, wziął koronę z róż dla królowej miłości i piękna, pominął swoją żonę Elię i podarował koronę Lyannie Stark, odkrywając swoje zainteresowanie nią. Eddard Stark wspomina tę sytuację, jako moment, w którym „wszystkie uśmiechy zamarły”[13][16]. Rok później, Rhaegar pozornie porwał Lyannę z nieznanego powodu. Tym samym wywołał Rebelię Roberta, co poskutkowało upadkiem dynastii Targaryenów.

Rebelia Roberta[]

Information icon Osobny artykuł: Rebelia Roberta
Twoiaf battle of the trident

Potyczka Rhaegara i Roberta Baratheona podczas bitwy nad Tridentem.

Niektórzy uważają, że Rhaegar spędził początek Rebelii Roberta, zwanej Wojną Uzurpatora, z Lyanną Stark w Wieży Radości, w Czerwonych Górach Dorne. Król Aerys wysłał ser Gerolda Hightowera, lorda dowódcę Gwardii Królewskiej, by wrócił z Rhaegarem. Pozostawiwszy ser Gerolda, ser Arthura Dayne’a i ser Oswella Whenta w wieży[24], Rhaegar powrócił do krain korony, by przewodzić armiom Targaryenów, po porażce jego przyjaciela, Jona Conningtona w Bitwie Dzwonów. Ser Jaime Lannister pozostał w Czerwonej Twierdzy, by chronić króla i jego rodzinę[32].

Rhaegar i lord Robert Baratheon spotkali się podczas bitwy nad Tridentem, gdzie stoczyli legendarny pojedynek w porywistych nurtach Tridentu. Pomimo zranienia Roberta, Rhaegar został uderzony przez jego młot wojenny, który rozsypał rubiny ozdabiające zbroję do wody. Członkowie obu walczących armii rzucili się do nurtu, by zebrać cenne kamienie. Miejsce to zostało nazwane rubinowym brodem. Rhaegar zmarł z imieniem Lyanny Stark na ustach[24]. Według pół-kanonicznego źródła, ciało Rhaegara zostało spalone, wedle tradycji Targaryenów[33].

Jego żona Elia i ich dzieci zostali zamordowani przez ser Gregora Clegane’a i ser Amory’ego Lorcha podczas grabieży stolicy. Amory wyciągnął krzyczącą Rhaenys spod łóżka ojca i zadźgał ją na śmierć. Gregor, który został pasowany przez Rhaegara, zmiażdżył głowę niemowlęcego Aegon o ścianę, a następnie zgwałcił i zamordował Elię, wciąż będąc ubrudzonym krwią i resztkami mózgu jej syna[34][35]. W tym samym czasie ser Jaime Lannister zabił króla Aerysa, by powstrzymać go przed spaleniem Królewskiej Przystani, równocześnie zdobywając niesławny tytuł Królobójcy[36].

Okoliczności ucieczki Rhaegara z Lyanną pozostają niewyjaśnione w Pieśni lodu i ognia. Ród Stark, a szczególnie Brandon Stark, uważali to za porwanie. Robert Baratheon uważał, że Rhaegar porwał Lyannę, uwięził ją i wykorzystywał seksualnie. Tradycja Targaryenów wskazuje jednak na to, że Rhaegar działał z powodu prawdziwej miłości do Starkówny. Lord Eddard Stark, brat porwanej, oraz lord Howland Reed znaleźli ją w wieży Rhaegara w Dorne[37]. Lyanna zmarła po ich przybyciu i pokonaniu trzech członków Gwardii. Przed śmiercią dziewczyna kazała bratu złożyć jej obietnicę, że po jej śmierci zaopiekuje się jej synem Aegonem (Jonem Snowem)[18][38].

Wszystkie strony konfliktu zgadzają się, że spotkanie Rhaegara i Lyanny przesądziło o tak wielkim wylewie krwi. Prowadzi to do spekulacji i tworzenia wyobrażanych alternatywnych historii, w których Rhaegar nigdy nie czuł nic do Lyanny. Viserys oskarża o winę Daenerys, uważa, że mogłaby się urodzić szybciej, dzięki czemu Rhaegar mógłby ją poślubić i nie spojrzałby już na inne kobiety[16]. Ser Kevan Lannister zauważa, że gdyby król Aerys zaakceptowł propozycję Tywina i zaręczył swojego syna z Cersei, książę nie oglądałby się na Lyanną[39].

Wydarzenia z Pieśni lodu i ognia[]

Denkata5698 Rhaegar Elia goodbye

Książę Rhaegar i księżniczka Elia Martell.

Gra o tron[]

Podczas rozmowy o rebelii z lordem Starkiem, król Robert Baratheon obraża Rhaegara za zgwałcenie Lyanny, siostry Neda[40].

Kiedy królewska wyprawa z Winterfell do stolicy dociera do rubinowego brodu, Arya Stark i jej przyjaciel Mycah idą nad Trident, by szukać rubinów z pancerza Rhaegara[41].

Chorująca Daenerys Targaryen śni o swoim bracie Rhaegarze, siedzącym na wierzchu tak czarnym, jak jego zbroja. Czerwony płomień tańczy za zasłoną jego hełmu. Uniósłszy ją, Daenerys spostrzega, że jest tam jej własna twarz[42].

Kiedy lord Tywin Lannister omawia z ser Kevanem i Tyrionem obecną sytuację rodu Lannisterów po przegranej bitwie w Szepczącym Lesie i Bitwie Obozów, Tyrion żartuje, że jego ojciec powinien się cieszyć, iż książę Rhaegar jest wciąż martwy[43].

Starcie królów[]

Zielono-brązowy Rhaegal, jeden z trzech smoków Daenerys, nazwany jest na cześć jej dzielnego brata, który zginął u zielonych brzegów Tridentu[44].

Rhaegar pojawia się w wizji doświadczonej przez Daenerys w Domu Nieśmiertelnych. Książę rozmawia ze swoją żoną, Elią, jak zamierzają nazwać nowo narodzonego syna, a także omawiają jego przeznaczenie. Rhaegar uważa go za księcia, którego obiecano i że jego jest pieśń lodu i ognia. Dany ma także wizję jego śmierci w rubinowym brodzie Tridentu z ręki Roberta Baratheona[8].

Nawałnica mieczy[]

Na pokładzie statku Balerion, Arstan Białobrody opowiada Daenerys, że Rhaegar był zdolny i uczynny. W dzieciństwie był molem książkowym, lecz potem postanowił zostać wojownikiem, po przeczytaniu „czegoś” w zwojach[15]. Później opowiada także o melancholii jej starszego brata i uwielbieniu Summerhall[16].

Odpoczywając na pniaku czardrzewa, ser Jaime Lannister ma sen o swych braciach z Gwardii Królewskiej Aerysa II. Obok nich, w koronie z mgły i żałoby, jechał książę Rhaegar, powiewający długimi włosami, gorzejący blaskiem zmieniającym kolory. Cień Rhaegara oskarża Jaime'ego o to, że nie chronił jego rodziny, kiedy wrogie armie zdobywały Królewską Przystań[32].

Uczta dla wron[]

Na pogrzebie ojca, Jaime Lannister wspomina jego ostatnie pożegnanie z księciem Rhaegarem na dworze Czerwonej Twierdzy. Książę chciał zebrać radę po stłumieniu buntu, jednak został zabity podczas bitwy nad Tridentem[14]. Przypomina sobie także, że kiedy nie udało się powstrzymać rebelii, król Aerys II zwrócił się do przyjaciela Rhaegara, Jona Conningtona, dając mu tytuł Królewskiego Namiestnika[45].

Królowa regentka Cersei Lannister chciała wyjść za Rhaegara, po spotkaniu go na turnieju na cześć narodzin Viserysa, ale król Aerys nie przyjął propozycji Tywina. Cersei nigdy nie wybaczyła mężowi, Robertowi, że zabił Rhaegara nad rubinowym brodem[5].

Taniec ze smokami[]

Zanim Daenerys wyszła za Hizdahr zo Loraqa, ser Barristan Śmiały opowiada jej, że Rhaegar lubił księżnę Elię Martell. Daenerys uważa, że słowo lubił mówiło bardzo wiele[46]. W trakcie ślubu spogląda na Daario Naharisa, z nadzieją, że przybędzie i ucieknie razem z nią, tak jak Rhaegar uciekł z dziewczyną z północy, Lyanną[47].

Barristan wypomina sobie, że żałuje tego, iż uratował króla Aerysa II z Duskendale, gdyż Rhaegar byłby lepszym królem niż Jaehaerys II, Aerys II czy Robert I[19]. Żałuje również, że został pokonany przez księcia na turnieju w Harrenal, który po wygranej wręczył koronę z róż Lyannie Stark i rozpoczął tym samym Wojnę Uzurpatora[27].

Podróżując przez południe Rhoyne, Tyrion Lannister odkrywa, że najemnik Gryf, to tak naprawdę Jon Connington, wygnany przyjaciel Rhaegara i dawny Namiestnik Aerysa II. Mówi się też, że chłopiec nazywany Młodym Gryfem, to w rzeczywistości syn Rhaegara, Aegon Targaryen, który miał być zamordowany przez ser Gregora Clegane’a. Wygnani twierdzą, że Varys podmienił Aegona z innym noworodkiem i zabrał Aegona do bezpiecznego miejsca u Illyrio Mopatisa[48][26].

Jon dyskutuje o problemach z zaufaniem młodego Aegona i wspomina, że Rhaegar wiedział o paranoi swojego ojca[49]. Po lądowaniu w krainach burzy ze Złotą Kompanią by uzurpować tron dla Aegona, Connington przysięga nie zawieść syna Rhaegara. Jon uważa, że oczy smoczego księcia były dużo głębiej fioletowe niż te chłopca[7].

Wydarzenia z serialu[]

Bran sees the secret wedding

Ślub Rhaegara i Lyanny.

Historia Rhaegara, Lyanny i Jona Snow odkryta jest na nowo przez Brana Starka, który po otrzymaniu zdolności trójokiej wrony doświadcza wizji z przeszłości, teraźniejszości i przyszłości[50]. Podczas kilku z nich odwiedza wieżę radości, w której widzi, że Lyanna Stark zmarła po porodzie[51]. Wkrótce okazuje się także, że był to poród jego pozornie przyrodniego brata, Jona Snow[1].

W Cytadeli, Sam Tarly i jego partnerka, Goździk, czytają książki maesterów, kiedy dziewczyna natrafia na fragment, mówiący o anulowaniu ożenku Rhaegara i Elii Martell[52].

Po dotarciu do Winterfell, Sam odwiedza Brana, z którym dyskutują na temat pochodzenia Jona. Bran uważa, że Jon to bękart Rhaegara i Lyanny, jednak Sam przypomina sobie słowa Goździk i wyjaśnia chłopakowi, że wcześniejszy związek Rhaegara został anulowany i wziął on ślub z inną kobietą, prawdopodobnie Lyanną. Bran doświadcza kolejnej wizji. Rhaegar i Lyanna biorą ślub na łonie natury. Następnie jeszcze raz wraca do wieży radości, gdzie okazuje się, że Jon Snow naprawdę nazywa się Aegon Targaryen. Nie jest bękartem lorda Starka, a jedynym prawowitym następcą Żelaznego Tronu[2].

Cytaty Rhaegara[]

Rhaegar: Aegon. Jakie imię mogłoby być lepsze dla króla?

Elia: Czy ułożysz dla niego pieśń?

Rhaegar: On już ma pieśń. Jest księciem, którego obiecano, a jego pieśń to pieśń lodu i ognia. Potrzebne jest jeszcze jedno. Smok ma trzy głowy.
— Rhaegar i Elia Martell w wizji Daenerys w Domu Nieśmiertelnych[8].
Potrzebny mi miecz i zbroja. Wygląda na to, że muszę zostać wojownikiem.
— Rhaegar do Willema Darry’ego[15].
Po bitwie zamierzam zwołać radę. Zajdą zmiany. Chciałem to zrobić już dawno, ale… no cóż, nie ma sensu mówić o tym, co by było gdyby. Porozmawiamy, kiedy wrócę.
— Książę Rhaegar do ser Jaime'ego Lannistera[14].


Cytaty o Rhaegarze[]

Bitewny zgiełk otaczał zarówno lorda Roberta, jak i księcia Rhaegara. Z woli bogów albo przypadkiem – a może celowo? – spotkali się ze sobą na płyciznach brodu. Wszystkie relacje zgadzają się co do tego, że obaj rycerze walczyli dzielnie, dosiadając swych rumaków. Bez względu na zbrodnie, jakich dopuścił się Rhaegar, nie był on tchórzem.
— Zapiski maestera Yandela[53].
W snach zabijam go co noc. I tysiąc śmierci byłoby za małą karą.
— Król Robert do lorda Eddarda Starka[12].
Jak myślisz, ile razy Rhaegar gwałcił twoją siostrę? Ile setek razy? Zabiję każdego Targaryena, którego dostanę w swoje ręce, aż wszyscy z nich legną martwi tak jak ich smoki. A potem plunę na ich grób.
— Król Robert do Eddarda Starka[40].
Robert: Podstęp nigdy nie był obcy Targaryenom. Lannister odpłacił im podobną monetą. Zasłużyli na to. Nie martw się, sprawa ta nie zakłóci mojego snu.

Eddard: Nie było cię tam. Nie było to honorowe zwycięstwo.

Robert: Niech Inni wezmą twój honor! Czy którykolwiek z Targaryenów wiedział, co to honor? Zejdź do swojej krypty i spytaj Lyannę o honor smoka!
— Król Robert i lord Eddard[40].
Twój brat, Rhaegar, był ostatnim smokiem, a on umarł nad Tridentem. Yiserys nie jest nawet cieniem żmii.
Jorah Mormont do Daenerys[54].
Rubiny tryskały niczym kropelki krwi z piersi umierającego księcia, który padł na kolana w wodzie i w ostatnim tchnieniu wypowiedział imię kobiety...
— Wizja Daenerys w Domu Nieśmiertelnych[8].
Daenerys: Ser Jorah nazwał kiedyś Rhaegara ostatnim smokiem. Z pewnością musiał być niezrównanym wojownikiem, by zasłużyć na to miano?

Arstan: Wasza Miłość, książę Smoczej Skały był bardzo potężnym rycerzem, ale…
Daenerys: Mów dalej. Możesz ze mną rozmawiać szczerze.

Arstan: Wedle rozkazu. Niezrównany wojownik… to piękne słowa, Wasza Miłość, ale słowami nie wygrywa się bitew.
— Daenerys i Arstan Białobrody[15].
Rhaegar walczył dzielnie, Rhaegar walczył szlachetnie, Rhaegar walczył honorowo. I Rhaegar zginął.
— Ser Jorah Mormont do Daenerys[17].
Daenerys: Przedstawiasz go jako strasznego ponuraka.

Arstan: Nie ponuraka, ale... książę Rhaegar miał w sobie pewną melancholię, poczucie…
Daenerys: Powiedz to… Poczucie…

Arstan: …zagłady. Urodził się pośród żałoby, moja królowo, i ten cień wisiał nad nim przez całe życie.
— Daenerys i Arstan Białobrody[16].
Daenerys: Pewnego dnia opowiesz mi o wszystkim. O dobrym i o złym. Z pewnością o moim ojcu da się powiedzieć coś dobrego?

Barristan: Z pewnością, Wasza Miłość. O nim i o tych, którzy byli przed nim. Twoim dziadku Jaehaerysie, jego bracie, ich ojcu Aegonie, twojej matce... i o Rhaegarze. Przede wszystkim o nim.

Daenerys: Żałuję, że nie mogłam go poznać.
— Daenerys i Barristan Śmiały[55].
Czy kiedykolwiek żył na świecie równie piękny mężczyzna? Był kimś więcej niż zwykły człowiek. W jego żyłach płynęła krew dawnej Valyrii, krew smoków i bogów.
— przemyślenia Cersei Lannister[5].
Książę Rhaegar kochał swą lady Lyannę i tysiące zginęły z tego powodu.
— przemyślenia ser Barristana Selmy’ego.


Pojawienia[]

POJAWIENIA W SEZONIE VII
Smocza Skała Zrodzona z Burzy Sprawiedliwość królowej Łupy wojenne
Wschodnia Strażnica Za Murem Smok i Wilk*

* – pojawia się w retrospekcji.

Przypisy

  1. 1,0 1,1 1,2 Gra o tron”, sezon 6, „Wichry zimy”.
  2. 2,0 2,1 2,2 Gra o tron”, sezon 7, „Smok i Wilk”.
  3. 3,0 3,1 Gra o tron”, Dodatek.
  4. HBO właśnie potwierdził fanowską teorię z Gry o tron – „R+L=J” (ang.). TheNextWeb.com. [dostęp 2017-02-26].
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 5,9 Uczta dla wron”, rozdział 24, Cersei V.
  6. Wichry zimy, Arianne I
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 Taniec ze smokami”, rozdział 61, Gryf odrodzony.
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 Starcie królów”, rozdział 48, Daenerys IV.
  9. Gra o tron”, rozdział 3, Daenerys I.
  10. Uczta dla wron”, rozdział 12, Cersei III.
  11. Uczta dla wron”, rozdział 17, Cersei IV.
  12. 12,0 12,1 Gra o tron”, rozdział 4, Eddard I.
  13. 13,0 13,1 Gra o tron”, rozdział 58, Eddard XV.
  14. 14,0 14,1 14,2 14,3 Uczta dla wron”, rozdział 8, Jaime I.
  15. 15,0 15,1 15,2 15,3 15,4 15,5 15,6 15,7 Nawałnica mieczy”, rozdział 8, Daenerys I.
  16. 16,00 16,01 16,02 16,03 16,04 16,05 16,06 16,07 16,08 16,09 16,10 16,11 Nawałnica mieczy”, rozdział 42, Daenerys IV.
  17. 17,0 17,1 17,2 Nawałnica mieczy”, rozdział 23, Daenerys II.
  18. 18,0 18,1 Gra o tron”, rozdział 35, Eddard IX.
  19. 19,0 19,1 Taniec ze smokami”, rozdział 55, Gwardzista Królowej.
  20. Gra o tron”, rozdział 61, Daenerys VII.
  21. Starcie królów”, rozdział 27, Daenerys II.
  22. So Spake Martin: Union Square Signing, 14 lipca 2011
  23. 23,0 23,1 Uczta dla wron”, rozdział 35, Samwell IV (II).
  24. 24,0 24,1 24,2 George R. R. Martin's A World of Ice and Fire”, Rhaegar Targaryen.
  25. 25,0 25,1 25,2 25,3 Świat lodu i ognia”, Dynastia Targaryenów: Aerys II.
  26. 26,0 26,1 Taniec ze smokami”, rozdział 22, Tyrion VI.
  27. 27,0 27,1 27,2 Taniec ze smokami”, rozdział 67, Niszczyciel królów.
  28. So Spake Martin: To Be Continued (Chicago, IL; May 6-8), 6 maja 2005.
  29. 29,0 29,1 Starcie królów”, Prolog.
  30. 30,0 30,1 Świat lodu i ognia”, Upadek Smoków: Rok Fałszywej Wiosny.
  31. Świat lodu i ognia wspomina o dwóch sprzecznych datach. Dynastia Targaryenów: Aerys II zawiera 280 o.P., a w Upadek Smoków: Rok Fałszywej Wiosny wspomniana jest data 281 o.P.. Nie potwierdzono jeszcze, która z nich jest poprawna.
  32. 32,0 32,1 Nawałnica mieczy”, rozdział 44, Jaime VI (I).
  33. So Spake Martin: Asshai.com Forum Chat, (July 27, 2008)
  34. Gra o tron”, rozdział 30, Eddard VII.
  35. Nawałnica mieczy”, rozdział 53, Tyrion VI (I).
  36. Nawałnica mieczy”, rozdział 37, Jaime V.
  37. George R. R. Martin's A World of Ice and Fire”, Lyanna Stark.
  38. Gra o tron”, rozdział 47, Eddard XIII.
  39. Taniec ze smokami”, Błąd w parametrze 2.
  40. 40,0 40,1 40,2 Gra o tron”, rozdział 12, Eddard II.
  41. Gra o tron”, rozdział 15, Sansa I.
  42. Gra o tron”, rozdział 68, Daenerys IX.
  43. Gra o tron”, rozdział 69, Tyrion IX.
  44. Starcie królów”, rozdział 12, Daenerys I.
  45. Uczta dla wron”, rozdział 27, Jaime III (I).
  46. Taniec ze smokami”, rozdział 23, Daenerys IV.
  47. Taniec ze smokami”, rozdział 43, Daenerys VII (I).
  48. Taniec ze smokami”, rozdział 18, Tyrion V.
  49. Taniec ze smokami”, rozdział 24, Zaginiony lord.
  50. Gra o tron”, sezon 6, „Dom”.
  51. Gra o tron”, sezon 6, „Zdrajca”.
  52. Gra o tron”, sezon 7, „Wschodnia Strażnica”.
  53. Świat lodu i ognia”, Upadek smoków: Rebelia Roberta.
  54. Gra o tron”, rozdział 23, Daenerys III.
  55. Nawałnica mieczy”, rozdział 71, Daenerys VI (II).
Advertisement