Ród Whitehill ze Szczytu – ród szlachecki pochodzący z Północy, źródła pół kanonu twierdzą że są oni zaprzysięgli rodowi Starków z Winterfell, jednak po Krwawych Godach stanęli po stronie rodu Boltonów. Jest to jeden z niewielu rodów na Północy, wyznający Siedmiu. Ich ziemie obejmują jałowe wzgórza pomiędzy Wilczym Lasem a Górami Północnym, sąsiadują na północy z klanami górskimi oraz rodem Forresterów na południowym -zachodzie, których są zaprzysięgłymi wrogami. Ich herbem jest białe wzgórze z górującą białą gwiazdą na niebieskim tle, a dewizą słowa „Coraz wyżej”. Ich siedzibą jest silny, ale obecne nieco zrujnowany zamek Szczyt.
Whitehillowie obecnie po pokonaniu swoich sąsiadów, spalili Żelazny Fort oraz obecnie okupują te prastarą fortecę jak samo jak całość ziem Forresterów, oraz maso prowadzą wyręb drzewa żelaznego.
Historia[]
Whiethillowie są zagadkowym Północnym rodem. Choć bardzo starym rodem, to z całą pewnością można by powiedzieć że nie najstarszym w tej okolicy. Historia rodziny Whitehillów bardzo mocno powiązana z ich sąsiadami rodem Forresterów z Żelaznego Fortu. Whitehillowie zostali osadzeni na wzgórzach między górami klanów Północy a Wilczym Lasem przez swoich suzerenów Starków z Winterfell. Wówczas to te wzgórza były masowo pokryte lasami drzew żelaznych. Na jednym ze wzgórz Whitehillowie postawili swój zamek, potężną twierdze z kamienia która nazwali Szczytem. Od tej pory Whitehillowie noszą tytuł lorda Szczytu. Jeśli wierzyć słowo Gwyn która twierdzi że Szczyt ma tysiąc lat, a jej ród go zniósł, rodzina Whitehillów można określać na wiek około 1000 lat.
Nie wiadomo czy Whitehillowie są rodziną pochodzącą rdzennie z Północy, jednak ich korzenie mogą być inne zważywszy na to że jest to jedna z niewielu rodzin na Północy która zachowuje wiarę w Siedmiu, co jest charakterystyczne dla rodów południowych które przybyły na Północ ale zyskali sympatie Starków, ziemie i zamki tutaj. Whitehillowie dostali w posiadanie skraj puszczy zwierający drzewa żelazne, niezwykle rzadką odmianę drzewa, niezwykle wytrzymałego. Whitehillowie jako rodzina nowa, nie wiele wiedziała o obróbce drzewa żelaznego oraz jego hodowli.W ten sposób po raz pierwszy Whitehillowie zetknęli się ze swoimi sąsiadami Forresterami. Początkowo relacje między rodzinami były bardzo przyjazne. Obie rodziny utrzymywały bardzo bliskie i przyjazne relacje. Jednak kres przyjaźni nastał wtedy kiedy skończyły się drzewa żelazne. Whitehillom brakowało wiedzy na temat wyrębu drzew żelaznych, nie umieli ich dobrze przetwarzać, brakowało im tej umiejętności, co więcej nie dosyć że ich wyroby były gorszej jakoś od wyrobów ich sąsiadów Forresterów, to jeszcze nie potrafili prowadzić wycinki oraz hodowli drzew w taki sposób aby nie naruszyć gajów. Whitehillowie byli zbyt zachłanni sami wyniszczyli swoje puszcze wycinając je w pień, do tego stopnia że ich ziemie z wzgórz pokrytych drzewami zamieniły się jałowe szczyty. Whitehillowie wówczas stracili przychylność Starków a za czeli być protektorami Forresterów którzy za czeli dostarczać im masę drzewa żelaznego (mimo iż sami Forresterowie byli chorążymi rodu Gloverów). W ten sposób przyjaźń zmieniła się w wrogość a potem w nienawiść. Whitehillowie zazdrośni o to że Forresterowie wciąż mają drzewa żelazne a tęsknią za dawnymi wpływami oraz bogactwem jakie dawały drzewa za czeli zazdrościć i pożądać gajów Forresterów. Doszło do wrogości i rywalizacji między rodami które zaczęły walczyć o gaje. Forresterowie nie mieli zamiaru oddawać gajów, doszło do masy różnych konfliktów w wyniku których życie stracili przedstawiciele obu rodzin. Dawna przyjaźń zamieniła się w nienawiść i wrogość. Whitehillowie pozbawieni protekcji nigdy nie mogli pójść na otwartą wojnę z rodem z Żelaznego Fortu, gdyż ten cieszył się poparcie swoich suwerenów Gloverów z Deepwood Motte oraz protekcjom Starków (mimo iż Whitehillowie byli chorążymi Starków). Wobec takie obrotu rzeczy lordowie Szczytu szukali sprzymierzeńca rodzie Boltnów, konkurentach dla Starków. Na lata zapanował swoisty pat który nikt nie był w stanie przełamać. Starkowie i Gloverowie utrzymywali pokój między swymi wasalami, z kolei Whitehillowie mieli przez to związane ręce, mimo jednak że nie raz zdarzały się małe wojenki i mordy Forresterów i Whiethillów, żadna ze stron nie poszła na otwartą wojnę.
Członkowie rodu pod koniec trzeciego stulecia[]
- Lord Ludd Whitehill – lord Szczytu, głowa rodu. Zabity podczas bitwy o Żelazny Fort (decyzja gracza).
- Karl Whitehill – jego najstarszy syn, zmarł na szarą łuszczycę.
- Ebbert Whitehill – jego drugi syn, przebywa w Cytadeli.
- Lord Torrhen Whitehill – jego trzeci syn i dziedzic. Po śmierci ojca nowy lord Szczytu (decyzja gracza).
- Gwyn Whitehill – jego najstarsza i jedyna córka a czwarte dziecko
- Gryff Whitehill – jego czwarty syn a piąte dziecko. Zabity podczas bitwy o Żelazny Fort (decyzja gracza).
Domownicy[]
- Britt Warrick – zbrojny.
- Andros – kupiecki lord.
- Rickard Morgryn – kupiecki lord.
- Ryon Forrester – wychowanek - zakładnik lorda Whitehilla.
- Harys – zbrojny.