Gra o tron Wiki
Advertisement

Ród Durrandon z Końca Burzy – wygasły ród królów burzy pochodzący z krain burzy. Ich siedzibą był Koniec Burzy, starożytny zamek wniesiony przez Durrana Smutek Bogów, protoplastę rodu.

Historia[]

Linia rodu Durrandon sięga czasów Ery Herosów, kiedy ich królestwo zostało założone przez Durrana, zwanego Smutkiem Bogów, legendarnego bohatera. Królowie burzy władali niegdyś dużą częścią wschodniego Westeros, od Przylądka Gniewu do Zatoki Krabów. Ich królestwo było oddzielone od Dorne i Reach przez Dornijskie Marchie. U szczytu swojej potęgi Durrandonowie podbili całe dorzecze, należące wcześniej do rodu Teague.

Jednak przez kilka stuleci poprzedzających podbój Aegona ich siła stale słabła. Królestwo Reach na zachodzie odzyskiwało niegdyś utracone ziemie, od południa zaś nadciągali Dornijczycy. Najbardziej dotkliwym ciosem okazało się jednak zdobycie całego dorzecza przez króla Żelaznych Wysp, Harwyna Twardorękiego. Ciągłą utratę terytoriów na jakiś czas udało się zatrzymać królowi Argilakowi Durrandonowi. Kiedy rozpoczął się Podbój Aegona, Argilac był już stary, a jego waleczność zmalała.

Podczas Podboju, Orys Baratheon, bękarci brat i jeden z najgroźniejszych generałów Aegona Targaryena, zabił w bitwie zwanej Ostatnią Burzą Argilaka Durrandona, ostatniego króla burzy, a później poślubił jego córkę, Argellę[2]. Orys przyjął herb i dewizę rodu swojej żony, tworząc tym samym ród Baratheon z Końca Burzy, mający w swoich żyłach krew Durrandonów[3].

Historyczni członkowie[]

  • Król Durran, zwany Smutkiem Bogów – legendarny bohater z Ery Świtu, który zbudował Koniec Burzy i założył ród Durrandon.
  • Król Durran Durrandon, zwany Spiżowym Toporem – odzyskał na zawsze Deszczowy Las.
  • Król Durran Durrandon, zwany Ponurym – piąty lub szósty tego imienia, zabił Luna Ostatniego, króla olbrzymów.
  • Król Durran Durrandon, zwany Przyjacielem Kruków – za jego panowania Maldon Massey zbudował zamek Stonedance.
  • Król Durran Durrandon, zwany Młodym oraz Młodocianym Rzeźnikiem – powstrzymał dornijską inwazję.
  • Król Durran Durrandon, zwany Przystojnym – poślubił córkę Edwyna Gwiazdy Wieczornej, przyłączając Tarth do swojego królestwa.
  • Król Durran X Durrandon – przesunął północne granice królestwa aż po Czarny Nurt.
  • Król Durwald I Durrandon, zwany Grubym – za którego panowania królestwo ogarnęły liczne rebelie, a jego władza nie sięgała poza mury Końca Burzy.
  • Król Morden II Durrandon – został zastąpiony na tronie przez swojego przyrodniego brata i zamknięty w wieży.
    • Król Ronard Storm, zwany Bękartem – odebrał władzę przyrodniemu bratu i rządził przez 30 lat.
  • Król Erich VII Durrandon, zwany Nieprzygotowanym – nie zwracał należytej uwagi na inwazję Andalów, będąc zajętym innymi wojnami.
    • Król Qarlton II Durrandon, zwany Zdobywcą –jego wnuk, pierwszy król burzy, który spotkał się z Andalami na polu bitwy.
      • Król Qarlton III Durrandon – jego syn, przez całe swoje panowanie walczył z Andalami.
        • Król Monfryd V Durrandon – jego syn, pokonał Święte Bractwo w bitwie pod Spiżową Bramą, płacąc za to swoim życiem.
  • Król Baldric I Durrandon, zwany Podstępnym – prowokował konflikty między Andalami.
  • Król Durran XXI Durrandon – zawiązał z dziećmi lasu Czardrzewowy Sojusz skierowany przeciwko Andalom.
  • Król Cleoden I Durrandon – zawarł przeciwko Andalom sojusz z trzema dornijskimi królami.
  • Król Maldon IV Durrandon – poślubił andalską pannę.
  • Król Ormund III Durrandon – przyjął Wiarę Siedmiu.
  • Król Arlan I Durrandon, zwany Mscicielem – poszerzył granice królestwa po Czarny Nurt i górny bieg Manderu.
  • Król Arrec Durrandon – utracił dorzecze na rzecz rodu Hoare.
    • Król Arlan V Durrandon – jego najstarszy syn i dziedzic.
      • Król Argilac Durrandon, zwany Aroganckim – ostatni król burzy z rodu Durrandon. Zabity podczas Ostatniej Burzy przez Orysa Baratheona.
        • Argella Durrandon – jego córka, żona Orysa Baratheona.

Przypisy

  1. o.P. – od Podboju Aegona.
  2. Świat lodu i ognia”, Królestwo smoków: Podbój.
  3. Gra o tron”, Dodatek.
Advertisement