Ród Darklyn z Duskendale – wygasły ród szlachecki, który przez stulecia władał miasteczkiem Duskendale oraz otaczającymi go terenami w krainach korony. Ich twierdzą był Brunatny Fort na szczycie wzgórza ponad miastem. Ród Darklynów przestał istnieć z powodu Rebelii w Duskendale, choć ich krewni Darkowie, Darkwoodowie i Dargoodowie wciąż żyją w mieścinie[1].
Historia[]
Wcześni Darklynowie[]
Darklynowie byli pomniejszymi królami Pierwszych Ludzi w Erze Herosów. Ich najbliższym sojusznikiem był ród Hollard, ich wasale, którzy lojalnie im służyli i trzykrotnie oddawali swoje córki na żony królom z rodu Darklyn. Podczas Ery Stu Królestw władali ujściem Czarnego Nurtu[2]. Zostali również podbici przez króla burzy Monfryda Mocnego[3].
Podczas inwazji Andalów Darklynowie zmusili Togariona Bar Emmona do ucieczki z północnego wybrzeża Czarnego Nurtu na Hak Masseya[4]. Nawet po włączeniu państewka Darklynów do andalskich królestw[1] ich potęga rozszerzała się czasem aż po Szczypcowy Przylądek[5].
Lordowie Duskendale[]
Podczas Podboju Aegon I Targaryen i jego bękarci brat Orys Baratheon pokonali Darklynów z Duskendale i Mootonów z Stawu Dziewic w pierwszym wyzwaniu Aegona. Darklynowie ugięli kolan Targaryenom i służyli im jako lordowie Duskendale. Ser Robin Darklyn, nazywany Mrocznym Robinem, był jednym z pierwszych siedmiu rycerzy Gwardii Królewskiej[6]. Darklynowie dołączali do Gwardii częściej niż inne rody — na przestrzeni lat było ich aż siedmiu, co ukazane zostało na ich herbie[1].
Kiedy książę Aegon Targaryen walczył z królem Maegorem I, ser Davos Darklyn z Gwardii Królewskiej poprowadził pięciu tysięcy zbrojnych wspierających władcę z Królewskiej Przystani podczas bitwy pod Okiem Boga. Davos zginął w walce z lordem Qarlem Corbrayem. Stary ojciec Davosa został zabity gdy ser Joffrey Doggett rozkazał Synom Wojownika wyeliminować lojalistów Maegora. Gdy królestwo zaczęło obracać się przeciwko królowi na rzecz księcia Jaehaerysa Targaryena, lord Darklyn był jednym z pomniejszych lordów, którzy dołączyli do niego[7]. Wraz z lordami Towersem i Stauntonem poddali Czerwoną Twierdzę Jaehaerysowi, księżniczce Rhaenie i księżniczce Alysanne. Trzej lordowie zostali wysłani do ciemnicy, jednak ostatecznie król Jaehaerys ułaskawił ich po odebraniu im kawałków ziem[8].
Jonquil Darke, bękarcia córka lord Darklyna, została zaprzysiężoną tarczą królowej Alysanne w 51 o.P.[9].
Ser Steffon Darklyn był gwardzistą królewskim Viserysa I. Kiedy rozpoczął się Taniec Smoków pomiędzy czarnymi Rhaenyrą a zielonymi Aegona II, Steffon został lordem dowódcą Gwardii Królowej Rhaenyry Targaryen. Zginął w próbie oswojenia Morskiego Dymu. Lord Gunthor Darklyn uczestniczył w koronacji Rhaenyry i zasiadał w jej czarnej radzie; w ramach zemsty namiestnik Aegona II, ser Criston Cole, ściął głowę Gunthora po złupieniu Duskendale[10]. Lady Meredyth Darklyn tymczasowo udzieliła schronienia królowej Rhaenyrze po jej ucieczce z Królewskiej Przystani[11]. Lord Darklyn musiał zapłacić wysoki okup Aegonowi II po odryskaniu przez niego tronu, a rycerze Duskendale zdradzili lorda Borrosa Baratheona podczas bitwy na królewskim trakcie[12].
Król Aegon III Targaryen przydzielił ser Roberta Darklyna do Gwardii Królewskiej, jednak jego decyzja została wycofana przez lorda Unwina Peake[13].
Kiedy lord Brynden Rivers ruszył na Białe Mury by stłamsić drugi bunt Blackfyre’ów, dołączył do niego, między innymi, lord Darklyn[14].
Rebelia[]
Dobre relacje Darklynów z Żelaznym Tronem zakończyły się wraz z Rebelią w Duskendale[1]. Lord Denys Darklyn wymagał przywilejów udzielających Duskendale większą autonomię, jednak jego prośba została odrzucona przez namiestnika króla Aerysa II, lorda Tywina Lannistera. Według prostaczków to lady Serala z Myr, żona lorda Denysa, namówiła go do pojmania króla w 277 o.P.. Aerys był więziony przez pół roku, kiedy armia Tywina czekała poza murami miasta[15]. Sytuacja pozostała niezmienna aż do ratunku króla przez ser Barristana Śmiałego[1].
Po utraceniu jeńca lord Denys natychmiastowo się poddał. Zgiął kolano i błagał o litość, lecz król zarządał jego głowy i śmierci całej jego rodziny. Lady Serala, nazywana „Żmiją w Koronkach”, została spalona żywcem, a przedtem wyrwano język i kobiece części. Ród Hollardów, który służył Darklynom podczas rebelii i miał z nimi bliskie relacje, również został niemal w całości stracony, ich terytoria odebrane, a zamek zburzony. Ostał się jedynie młody Dontos Hollard, o miłosierdzie dla którego poprosił sam ser Barristan[1].
Ród Rykkerów przejął tytuły lordów Duskendale.
Wydarzenia z Pieśni lodu i ognia[]
Uczta dla wron[]
Historia Rebelii zostaje przedstawiona Brienne z Tarthu kiedy podróżuje do Duskendale w poszukiwaniu Sansy Stark[1].
Historyczni członkowie[]
- Trzej królowie z Darklynów, którzy wzięli za królowe klobiety z rodu Hollardów[16].
- Nienazwany król Darklyn, który wypchnął Togariona Bar Emmona z jego terenów[4].
- Nienazwany król Darklyn, który zostął pokonany w wojnie z królem Monfrydem I Durrandonem[3].
- Nienazwany lord Darklyn władający podczas Podboju Aegona, który wspólnie z lordem Mootonem walczył z Aegonem I Targaryenem[2].
- Lord Darklyn, jego syn i następca[2].
- Ser Robin Darklyn, znany jako Mroczny Robin[6].
- Nienazwany Darklyn, zabity w sędziwym wieku w 44 o.P. przez Synów Wojownika[7].
- Ser Davos Darklyn, jego syn[7].
- Lord Darklyn, jeden z ostatnich popleczników króla Maegora I[7].
- Młody lord Darklyn władający w 72 o.P.[18].
- Jego żona, córka lorda Theomore’a Manderly’ego[18].
- Lord Gunthor Darklyn, ścięty w złupieniu Duskendale[10].
- Lady Meredyth Darklyn, wdowa Gunthora, przewodziła rodzinie w trakcie Tańca Smoków[10].
- Ser Steffon Darklyn, wuj Gunthora[10].
- Ser Robert Darklyn[13].
- Nienazwany lord Darklyn władający w 212 o.P., uczestniczący w marszu Bryndena Riversa na Białe Mury[14].
- Ser Rolland Darklyn[19].
- Lord Denys Darklyn, ostatni z rodu, przywódca Rebelii Duskendale przeciwko Aerysowi II[1].
Znani gwardziści królewscy z rodu Darklyn[]
Biała Księga wspomina o siedmiu synach Darklynów, którzy służyli w Gwardii Królewskiej, więcej niż z jakiegokolwiek innego rodu. Znani z nich to:
- Ser Robin Darklyn, znany jako Mroczny Robin. Był jednym z pierwszych gwardzistów po założeniu zakonu przez króla Aegona I Targaryena w 10 o.P.[6].
- Ser Davos Darklyn, członek Gwardii za panowania Maegora I Targaryena[7].
- Ser Rolland Darklyn, został zaprzysiężony do bractwa na polu bitwi i zginął godzinę później. Najmłodszy rycerz Gwardii Królewskiej aż do zaprzysiężenia ser Jaimego Lannistera w wieku piętnastu lat[19].
- Ser Steffon Darklyn, wuj Gunthora Darklyna, lord dowódca Gwardii Królowej Rhaenyry Targaryen[10].
- Ser Robert Darklyn zaprzysiężony tymczasowo przez dwunastoletniego króla Aegona III, który nie skonsultował wyboru ze swoimi regentami[13].
Wasale[]
Przypisy
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 „Uczta dla wron”, rozdział 9, Brienne II.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 „Świat lodu i ognia”, Królestwo smoków: Podbój.
- ↑ 3,0 3,1 „Świat lodu i ognia”, Krainy burzy: Ród Durrandonów.
- ↑ 4,0 4,1 „Świat lodu i ognia”, Krainy burzy: Andalowie w krainach burzy.
- ↑ „Uczta dla wron”, rozdział 20, Brienne IV.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aegon I.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 „Ogień i krew”, Synowie smoka.
- ↑ „Ogień i krew”, Od księcia do króla – Początki rządów Jaehaerysa I.
- ↑ 9,0 9,1 „Ogień i krew”, Narodziny, śmierć i zdrada za panowania Jaehaerysa I.
- ↑ 10,0 10,1 10,2 10,3 10,4 „Ogień i krew”, Zagłada smoków – Smok czerwony i złoty.
- ↑ „Ogień i krew”, Zagłada smoków – Upadek Rhaenyry.
- ↑ „Ogień i krew”, Zagłada smoków – Krótkie smutne panowanie Aegona II.
- ↑ 13,0 13,1 13,2 „Ogień i krew”, Pod władzą regentów – Wojna, pokój i targi bydła.
- ↑ 14,0 14,1 „Rycerz Siedmiu Królestw”, „Tajemniczy rycerz”.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aerys II.
- ↑ „Świat lodu i ognia”.
- ↑ „Ogień i krew”, Rok trzech ślubów – 49 od Podboju.
- ↑ 18,0 18,1 „Ogień i krew”, Długie panowanie Jaehaerysa i Alysanne – Polityka, potomstwo i ból.
- ↑ 19,0 19,1 „Uczta dla wron”, rozdział 16, Jaime II.