Qarlon Wielki – andalski wojownik, który zjednoczył wyspy Lorath i marzył o zostaniu „władcą wszystkich Andalów”[1].
Biografia[]
Po dwudziestu latach wojen z pomniejszymi królami Andalos, państwo Qarlona rozciągało się od laguny, w której w przyszłości miało powstać Braavos, na zachodzie po Topór na wschodzie. Na południu jego królestwo sięgało do Górnej Rhoyne i Noyne. Jego siedzibą była wielka drewniana twierdza w środku nawiedzonego labiryntu na Lorassyon.
Ekspansja na południe wciągnęła go do wojny z położonym nad Noyne Norvos. Kiedy Norvoshijczycy zamknęli Noyne, Qarlon pokonał ich w dwóch walnych bitwach na wzgórzach. Władca stracił wtedy zdrowy rozsądek i zdecydował się pomaszerować na samo Norvos. Norvoshijczycy poprosili o interwencję Valyrię – Włości odpowiedziały na wezwanie swojej najdalszej córki. Zgodnie z „Ogniami nad Włościami”, stu smoczych lordów przyleciało na odsiecz Norvos, spalając Qarlona Wielkiego wraz z całą jego armią. Po tym Valyrianie wyruszyli na północ, w stronę Wysp Lorathijskich, gdzie zniszczyli twierdzę Qarlona i wszystkie inne okoliczne osady. Mówi się, że nikt nie przeżył Wypalenia Lorath[1].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 „Świat lodu i ognia”, Poza Królestwami Zachodzącego Słońca, Wolne Miasta, Lorath.