Nettles, znana jako Netty, to smocze nasienie oraz pierwsza i zapewne ostatnia jeźdźczyni smoka Owcokrada[1][2].
Wygląd i osobowość[]
Nettles była drobną, smagłą dziewczyną o czarnych włosach i brązowych oczach[1][3]. Miała krzywe zęby i bliznę na nosie. Według słów arcymaestera Gyldayna „nie można też powiedzieć, by Netty była zbyt ładna”[3].
Nettles miała niewyparzony język, była brudna i nieustraszona[1].
Biografia[]
Grzyb w swoim „Świadectwie” mówi, że Nettles była bękarcicą portowej prostytutki i nieznanego ojca[1]. Dorastała jako bezdomna w Spicetown i Hull na wyspie Driftmark. Septon Eustace napisał, że jej nos został rozcięty w młodości, kiedy przyłapano ją na kradzieży[3].
Podczas Tańca Smoków w 129 o.P. książę Jacaerys Velaryon postanowił, że czarni potrzebują więcej smoczych jeźdźców. Na jego wezwanie zgłosiło się kilka smoczych nasień ze Smoczej Skały. Szesnastoletnia Nettles była w stanie ujarzmić dzikiego Owcokrada, karmiąc go owcami każdego poranka, dzięki czemu bestia do niej przywykła[1].
Nettles dzielnie walczyła w imieniu królowej Rhaenyry Targaryen w bitwie w Gardzieli w 130 o.P. Podczas gdy pozostali smoczy jeźdźcy, Hugh Młot i Ulf Biały, świętowali po bitwie, Nettles była załamana, być może z powodu śmierci Jacaerysa, a także zniszczenia Spicetown i rzezi jego mieszkańców. Podczas upadku Królewskiej Przystani Nettles wylądowała Owcokradem na Wzgórzu Visenyi[1].
Nettles i Owcokrad dołączyli do księcia Daemona Targaryena, męża Rhaenyry, i jego smoka Caraxesa w polowaniu na księcia Aemonda Targaryena i Vhagar wzdłuż Trójzębu, ponieważ Daemon uważał, że do konfrontacji z Vhagar potrzebne są co najmniej dwa smoki. Dwójka smoczych jeźdźców zatrzymała się w zamku rodu Mooton w Stawie Dziewic, skąd każdego ranka kontynuowali poszukiwania. Według Grzyba Daemon pokochał Nettles i wziął ją za swoją nałożnicę, pomimo faktu, że była mało prawdopodobną kochanką dla księcia. Choć prawdziwość opowieści Grzyba jest często kwestionowana, Gyldayn uważa tę historię za znacznie bardziej prawdopodobną niż większość jego historyjek. Gyldayn odwołuje się również do kronik maestera Norrena ze Stawu Dziewic, w których zapisano, że „książę i jego bękarcica” spali w sąsiednich sypialniach, ale jedli razem każdej nocy i poranka. Norren napisał, że Daemon dbał o Nettles „jak mężczyzna mógłby dbać o swoją córkę” i opisał Daemona uczącego Nettles zwykłych uprzejmości i dającego jej drobne prezenty, takie jak szczotka do włosów z kości słoniowej, posrebrzane zwierciadełko, aksamitny i atłasowy płaszcz oraz skórzane buty jeździeckie. Norren napisał ponadto, że Daemon pokazał Nettles, jak prawidłowo się myć, i zauważył, że służący donosili, iż często dzielili jedną wannę, myjąc się nawzajem[3].
Po zdradzie smoczych nasieni Hugh Młota i Ulfa Białego podczas pierwszej bitwy o Tumbleton dwór królowej Rhaenyry w Czerwonej Twierdzy był oburzony. Lady Mysaria, niegdyś kochanka Daemona, podsyciła rosnącą nieufność Rhaenyry wobec smoczego nasienia plotkami o związku Nettles i jej męża. Królowa rozgniewała się i stwierdziła, że dziewczyna użyła zaklęć, by związać się z Owcokradem i uwieść jej męża, a na Daemonie nie można polegać, dopóki jest w niewoli dziewczyny. Królowa wysłała kruka do Manfryda Mootona, lorda Stawu Dziewic, nakazując mu dostarczyć głowę Nettles, ale nie wyrządzać żadnej krzywdy Daemonowi, a jedynie nakazać mu powrót do stolicy. Jednak według Norrena, Manfryd i jego doradcy, po tym, jak Daemon spał obok Nettles, nie chcąc zabijać gościa ani młodej dziewczyny, nie posłuchali królowej i poszli za radą maestera, by udawać, że nigdy nie otrzymali listu. Kiedy maester Norren poinformował Daemona, że Rhaenyra ogłosiła Nettles zdrajczynią, Daemon rozpoznał postępowanie Mysarii w słowach Rhaenyry i podziękował maesterowi za ostrzeżenie, a następnego ranka pozwolił Nettles uciec. Nie wiadomo, jak spędzili razem ostatnią noc, ale o świcie Daemon pomógł Nettles osiodłać Owcokrada po raz ostatni. Nettles zabiła dużego czarnego barana i nakarmiła nim swojego smoka, po czym ze łzami w oczach odleciała z Owcokradem w poranne mgły Zatoki Krabów. Według Norrena między Daemonem a Nettles nie padło żadne słowo pożegnania, ale gdy Owcokrad odleciał, Caraxes wydał z siebie krzyk, który rozbił wszystkie okna Wieży Jonquil[3].
Daemon nie wrócił do żony w Królewskiej Przystani, lecz tego samego dnia publicznie ogłosił swój wyjazd do Harrenhal. Zginął w walce z Aemondem w bitwie nad Okiem Bogów. Ponieważ ciało Daemona nigdy nie zostało odnalezione, niektóre pieśni twierdzą, że przeżył on to starcie i powrócił do Nettles[3]. Rhaenyra była rozwścieczona zniknięciem Nettles i zdradą męża[4].
Kiedy król Aegon II Targaryen odzyskał Żelazny Tron po śmierci Rhaenyry, pojawiły się doniesienia, że Owcokrad był widziany na Szczypcowym Przylądku i w Górach Księżycowych[5]. W 134 o.P., za panowania króla Aegona III Targaryena, ser Robert Rowan poprowadził królewską armię do Doliny Arrynów, by wesprzeć ser Joffreya Arryna. Ludzie Roberta natknęli się na Owcokrada i Nettles w jaskini, a w wyniku walki szesnastu ludzi zostało zabitych, a sześćdziesiąt kolejnych zostało rannych. Ostatni raz widziano Nettles i jej smoka lecących w głąb Gór Księżycowych[6].
W kronikach Westeros nigdy więcej nie odnotowano pojawienia się Nettles i Owcokrada, ale do dziś górskie klany Doliny opowiadają historie o „ogniowej wiedźmie”, która niegdyś mieszkała w ukrytej dolinie w górach. Odłam klanu Malowanych Psów, jednego z najbardziej dzikich górskich klanów, oddawał jej cześć. Ich chłopcy udowadniali swoją odwagę przynosząc jej dary i byli uznawani za mężczyzn dopiero po tym, jak stawili czoła płomieniom jej smoka i powracali z oparzeniami. Niektórzy z maesterów Siedmiu Królestw uważają, że praktyka ta była początkiem tradycji podtrzymywanej obecnie przez Spalonych, w której młodzieńcy muszą ofiarować pewną część swojego ciała ogniowi, aby udowodnić, że mają odwagę być mężczyzną[6][7].
Cytaty[]
Cytaty o Nettles[]
| „ | Chuda, smagła dziewczyna na chudym, brązowym smoku.
|
” |
| „ | To pospolite stworzenie, cuchnące czarami. Mój książę nigdy nie spałby dobrowolnie z tak nędzną dziewką. Równie dobrze mógłby pożądać łaciatej suki albo lochy. Wystarczy na nią spojrzeć, by się zorientować, że w jej żyłach nie płynie nawet kropla smoczej krwi. Związała ze sobą smoka dzięki czarom i tak samo postąpiła z moim panem mężem.
— słowa Rhaenyry Targaryen[3].
|
” |
| „ | To jeszcze dziecko, choćby nawet dopuściła się plugawej zdrady.
|
” |
| „ | Książę bardzo lubi to smagłe dziecko, a jego smok jest pod ręką. Rozsądny lord zabiłby oboje, by rozgniewany książę nie spalił miasteczka.
— brat Manfryda Mootona[3].
|
” |
| „ | Wysoko nad miasteczkiem Nettles skierowała smoka ku Zatoce Krabów i zniknęła w porannych mgłach. Nigdy już nie widziano jej na żadnym zamku ani na dworze.
|
” |
Teorie[]
Zgodnie z niektórymi opisami Nettles miała być nie kochanką Daemona, lecz jego bękarcią córką.
Ciekawostki[]
- Pokrzywa, dzika kobieta z książki „Taniec ze smokami”, po angielsku nazywa się Nettles. Nie wiadomo dlaczego imię tej Nettles nie zostało przetłumaczone w podobny sposób.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 „Ogień i krew”, Zagłada smoków – Smok czerwony i złoty.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aegon III.
- ↑ 3,00 3,01 3,02 3,03 3,04 3,05 3,06 3,07 3,08 3,09 3,10 „Ogień i krew”, Zagłada smoków – Triumf Rhaenyry.
- ↑ „Ogień i krew”, Zagłada smoków – Upadek Rhaenyry.
- ↑ „Ogień i krew”, Zagłada smoków – Krótkie smutne panowanie Aegona II.
- ↑ 6,0 6,1 „Ogień i krew”, Lyseńska wiosna i koniec regencji.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Dolina.