Królowa Naerys Targaryen – członkini rodu Targaryen, siostra-żona króla Aegona IV Niegodnego. Naerys była siostrą księcia Aemona Smoczego Rycerza oraz matką króla Daerona II Targaryena i księżniczki Daenerys Targaryen.
Wygląd[]
Naerys miała wygląd Targaryenów, drobne i delikatne piękno, prawie nieziemskie. Była szczupła i mała, miała duże fioletowe oczy i cienką, bladą, porcelanową skórę, prawie przezroczystą[2]. Miała pewne podobieństwo do Daenerys Targaryen.
Naerys ubierała się dobrze, ale skromnie, rzadko nosiła koronę lub inną biżuterię. Choć miała srebrnozłote włosy Targaryenów, często wiązała je pod siatką lub ukrywała pod kapturem.
Biografia[]
Młodość[]
Naerys była jedyną córką i najmłodszym dzieckiem króla Viserysa II Targaryena i Larry Rogare. Prawie umarła w kołysce i przez większość życia była chorowita – większa aktywność fizyczna była dla niej bardzo męcząca. Jadła niewiele i była naprawdę chuda, niemal wychudzona.
Naerys kochała muzykę i poezję, dobrze grała na harfie, lubiła szycie i haftowanie. Była także pobożna w swej wierze, często znajdowała ukojenie na stronach „Siedmioramiennej gwiazdy”. Chciała zostać septą, ale ojciec jej na to nie pozwolił[2].
Naerys ze swoich braci najbardziej kochała księcia Aemona, ponieważ wiedział, jak ją rozśmieszyć. Smoczy Rycerz był też do niej podobny z osobowości bardziej niż książę Aegon. Jednak w 153 o.P. Naerys poślubiła najstarszego brata z rozkazu swojego ojca. Minstrele lubią twierdzić, że zarówno Aemon, jak i Naerys płakali podczas ceremonii, ale prawda jest inna – Smoczy Rycerz pokłócił się ze starszym bratem podczas uczty, a Naerys płakała w trakcie pokładzin, a nie wesela[2]. Książę Aemon dołączył do Gwardii Królewskiej wkrótce po ślubie, w wieku 17 lat.
Życie małżeńskie[]
Ostatniego dnia 153 o.P. Naerys urodziła po raz pierwszy, przynosząc na świat syna imieniem Daeron. Poród był jednak trudny dla księżniczki, a wielki maester Alford ostrzegł ją, że kolejna ciąża może ją zabić[3]. Naerys poszła wówczas do męża i zapytała go, czy teraz, kiedy ma już swojego dziedzica, mogliby żyć ze sobą jak brat z siostrą, a nie jak mąż z żoną. Aegon odmówił[3].
Małżeństwo Aegona i Naerys było nieszczęśliwe. Aegon oficjalnie oświadczył, że w całym swoim życiu kochał 9 kobiet, ale Naerys nie było wśród nich[3]. Nieszczęśliwa w małżeństwie Naerys wciąż miała brata Aemona i syna Daerona, którzy potrafili sprawić, aby się uśmiechnęła.
Przez lata Naerys przeszła kilka trudniejszych ciąż, pomimo ostrzeżeń wielkiego maestera Alforda, iż może przez to zginąć. W 161 o.P. prawie umarła, rodząc bliźnięta[3], których śmierć doprowadziła do trwającego miesiąc postu króla Baelora I[4]. Władca wysłał Aegona po ciąży Naerys do Braavos w ramach misji dyplomatycznej. Relacje z tamtych czasów sugerują, iż była to wymówka, aby upewnić się, że książę zostawi woją żonę w spokoju podczas jej zdrowienia z trudnego porodu[3].
W 172 o.P. Naerys ponownie urodziła bliźnięta. Chłopiec był martwy, ale dziewczynka, księżniczka Daenerys, przeżyła. Przez ten poród Naerys była bliska śmierci, a królewski namiestnik Aegona, lord Bracken, posunął się nawet do otwartego mówienia o poślubieniu jego córki Barby (która urodziła Aegonowi bękarta Aegora Riversa na 2 tygodnie przed porodem jego żony) przez władcę po oczekiwanej śmierci Naerys. Królowa jednak ostatecznie wyzdrowiała, a skandal spowodował, że lord Bracken został usunięty ze swojego urzędu[3].
Naerys zmarła podczas porodu rok po śmierci księcia Aemona. Dziecko, nigdy więcej niewspomniane, najprawdopodobniej również nie przeżyło[3].
Pogłoski o ojcostwie Daerona[]
Po tym, jak mąż Naerys został królem Aegonem IV Targaryenem, pogłoski, że ojcem jej syna Daerona nie był Aegon, tylko ich brat, książę Aemon Smoczy Rycerz, zaczęły się rozprzestrzeniać. Prawda na ten temat nigdy nie została udowodniona, chociaż minstrele twierdzą, że Naerys kochała Aemona ze wzajemnością. Smoczy Rycerz bronił honoru swej siostry przeciwko oszczerstwom ser Morgila Hastwycka[5], kiedy ten oskarżył ją o zdradę.
Zgodnie z treścią „Żywotów czterech królów” wielkiego maestera Kaetha, król Aegon zaczął potajemnie rozpowiadać pogłoski na temat cudzołóstwa Naerys. Władca także zaprzeczył plotkom, iż użył ser Morgila, aby mieć powód do wydziedziczenia Daerona. Te oskarżenia pojawiły się ponownie dopiero wtedy, gdy Aegon i Daeron pokłócili się w 174 o.P., kiedy książę sprzeciwił się planom ojca dotyczącym wywołania niesprowokowanej wojny z Dorne[3].
Książę Aemon wygrał kiedyś turniej jako tajemniczy rycerz, by móc nazwać Naerys królową miłości i piękna, zamiast otrzymania tego tytułu przez jedną z kochanek Aegona[6].
Aemon ostatecznie zginął broniąc Aegona przed dwoma członkami rodu Toyne, którzy próbowali go zamordować, chcąc pomścić swojego brata, ser Terrence’a Toyne’a z Gwardii Królewskiej. Naerys nie przeżyła zbyt długo swego ukochanego brata, gdyż zmarła rok później podczas porodu. Król Aegon, który lekceważył Aemona i Naerys już wcześniej, zrobił niewiele dla uczczenia pamięci swojego rodzeństwa. Odważając się pójść nawet jeszcze dalej, kiedy Smoczy Rycerz już nie żył, zaczął coraz częściej odwoływać się do rzekomego niepewnego pochodzenia Daerona[3].
O ile wiadomo, istniały tylko plotki o niepewnym pochodzeniu Daerona, nikt za to nie kwestionował ojcostwa księżniczki Daenerys, jedynego pozostałego dziecka Naerys, które przeżyło dzieciństwo.
Przypisy
- ↑ o.P. – od Podboju Aegona.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Viserys II.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aegon IV.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Baelor I.
- ↑ „Gra o tron”, rozdział 15, Sansa I.
- ↑ „Nawałnica mieczy”, rozdział 24, Bran II.