Murmison - szanowany septon Wiary, od 39 o.P. do swojej śmierci w 41 o.P. królewski namiestnik króla Aenysa I Targaryena.[1] Jego losy były ostrzeżeniem dla namiestników chcących uchodzić za kompetentnych.[2]
Charakter[]
Septon Murmison był powszechnie znany ze względu na swoją pobożność.[3] Posiadał opinię cudotwórcy,[2] rzekomo potrafił uzdrawiać za pomocą modlitwy lub poprzez przykładanie dłoni do ciał chorych.[3]
Historia[]
W roku 39 o.P. Wiara wpadła we wściekłość, gdy książę Maegor, brat króla Aenysa I Targaryena, poślubił drugą żonę, lady Alys Harroway. Maegor usprawiedliwiał się bezpłodnością swojej pierwszej żony, lady Ceryse Hightower, mimo to Wielki Septon ogłosił małżeństwo "grzechem i cudzołóstwem". Przez to wielu religijnych lordów z całego królestwa zaczęło zwracać się przeciwko koronie.[3] Aenys próbował złagodzić gniew Wiary przez pozbawienie Maegora stanowiska królewskiego namiestnika i wysłanie go na wygnanie do Pentos. Jego następcą został pobożny Murmison.[1] Aenys rozkazał Murmisonowi co noc kłaść ręce na brzuchu lady Ceryse. Król liczył, że książę Maegor ukorzy się, jeśli jego prawowita żona stanie się płodna. Jednak Murmison zdołał jedynie sprawić, że Ceryse zaczęła bać się nocnego rytuału i wróciła z Królewskiej Przystani do Starego Miasta.[3]
Jednak nawet powierzenie urzędu pobożnemu Murmisonowi nie było w stanie naprawić stosunków korony z Wiarą. Nie był on w stanie zmniejszyć niezadowolenia panującego w królestwie, nie dał też rady przywrócić Ceryse płodności. Wielki Septon nadal wypowiadał się przeciwko królowi. W tym samym czasie liczni lordowie otwarcie mówili o królewskiej słabości i niezdolności do rządzenia.[3]
Aenys rozgniewał Wiarę jeszcze bardziej w 41 o.P., gdy wydał swoją córkę, księżniczkę Rhaenę, za swojego syna i dziedzica, księcia Aegona. Został uznany za "króla-plugastwo". Religijni lordowie i prostaczkowie, którzy jeszcze niedawno kochali Aenysa, zwrócili się przeciwko niemu. Za przeprowadzenie kazirodczej ceremonii ślubnej Murmison został wydalony z szeregów Wiary Siedmiu. Wielki Septon rozesłał do wszystkich septonów królestwa proklamację potępiającą małżeństwo. Aenys osobiście napisał do niego list, w którym prosił o przywrócenie Murmisonowi jego poprzedniego statusu. Starał się też wytłumaczyć historię małżeństw między rodzeństwami w Valyrii, ale jedyną odpowiedzią Wielkiego Septona było ogłoszenie króla pretendentem i tyranem.[3]
Wierni odpowiedzieli na wezwanie Wielkiego Septona: niecałe dwa tygodnie później, gdy septon Murmison przemierzał Królewską Przystań w swojej lektyce, grupka Braci Ubogich wynurzyła się z zaułka i porąbała septona na kawałki swoimi toporami.[3] Rozpoczęło się powstanie Wiary Wojującej i Aenys został zmuszony do ucieczki na Smoczą Skałę. Stanowisko królewskiego namiestnika pozostało nieobsadzone przez resztę rządów króla.[1][3]
Najnowsze wydarzenia[]
Nawałnica mieczy[]
Lord Davos Seaworth, królewski namiestnik Stannisa Baratheona, obawia się że osiągnął zbyt wiele, biorąc pod uwagę jego skromne pochodzenie. Gdy Davos sugeruje, że namiestnikiem powinien być ktoś mądry i uczony, maester Pylos przypomina mu, że cudotwórca Murmison był nieskutecznym namiestnikiem.[2]