Ser Mors Westford, znany również jako Rzeźnik – rycerz, członek i głowa rodu Westfordów, członek Nocnej Straży, służący na Murze początkowo jako zwiadowca i tropiciel, potem jako werbownik. Jedyny syn ser Davena Westforda, mąż Cerenny Westford i ojciec Tya’i Westford. Jest, obok swego przyjaciela, ser Alestera Sarwycka, głównym bohaterem gry RPG Game of Thrones.
Wygląd i charakter[]
Mors jest już starym mężczyzną w wieku 50 – 60 lat, zdążył już posiwieć, ma siwe włosy i brodę, głęboko osadzone oczy oraz surowy wyraz twarzy. Jest silny i dobrze zbudowany, całe jego ciało pokrywa wiele blizn i ran, w wyniku tortur w Leśnej Warowni stracił również jedno oko.
Charakter Morsa jest bardzo trudny, początkowo przejawia się jako bardzo agresywny, obowiązkowy, dumny ze swego pochodzenia i honoru rycerze. Jednak z biegiem czasu można zauważyć jego dobre cechy, dbanie o swych podwładnych a także głęboka miłość do własnej rodziny.
Mors przede wszystkim jest wierny dewizie swego rodu „Prędzej śmierć niż hańba”, jest bardzo honorowy, zawsze stara się dotrzymywać słowa oraz postępuje tak jak należy postąpić. Można też zauważyć że nie bierze pod uwagę wszystkich swoich decyzji i ich konsekwencji oraz że jest nieco lekko myślny. Najważniejszymi dla niego wartościami są rodzina, honor i obowiązek.
Umiejętności[]
Mors jest śmiertelnie niebezpiecznym wojownikiem, przez wiele lat dokształcał swoje umiejętności, jest szeroko znany z niesamowitych umiejętności do tego stopnia że został nazwany przez dzikich rzeźnikiem. Po za tym Westford podobnie jak niego przodkowie posiada nienaturalne zdolności Warg, dzięki czemu może wchodzić w skórę zwierząt.
Historia[]
Wczesne życie[]
Mors urodził się na ziemiach zachodu w zamku Westfordów jako syn ser Davena Westforda. Mors urodził się z talentem do miecza a także dziedziczną wśród Westfordów zdolnością warga, wychowywany przez ojca Mors wyrósł na bardzo honorowego człowieka, wiernemu dewizie swego rodu : Prędzej śmierć niż hańba. W pewnym momencie Mors został pasowany na rycerza. Po śmierci ojca Mors został głową rodu Westfordów odziedziczył twierdze na ziemiach zachodu, a także odziedziczył mały dworek Westfordów w Dorzeczu, ożenił się także z Cerenną Westford i miał razem z nią córkę Tya’e Westford. Przed lub w czasie rebelii Mors zaprzyjaźnił się z ser Alesterem Sarwyckem dziedzicem Rivenspring. Przez wiele lat Mors wiernie służył swojemu seniorowi lordowi Tywinowi Lannisterowi, dzięki czemu zyskał sobie jego szczególne uznanie.
Rebelia Roberta Baratheona[]
Po wybuchu Rebelii Roberta Baratheona lord Tywin chciał mieć kogoś w obozie buntowników aby ten informował go o sytuacji po obu stronach. Wybór padł na najbardziej wiernego rycerza Tywina ser Morsa oraz jego przyjaciela ser Alestera Sarwycka dziedzica Rivenspring. Obaj rycerze dołączyli do buntu Roberta, obaj rycerzy łączyła szczera przyjaźń, do tego stopnia że traktowali się nawzajem jak bracia. Rycerze z zachodu wzięli udział w Bitwie o Jeleni Szczyt gdzie wykazali się wspaniałymi umiejętnościami, oraz zyskali przydomek Obusiecznego Miecza. W czasie rebelii lub nieco wcześniej Mors i Alester gościli w Bliźniakiach gdzie wdali się w romans z bliźniaczkami Freyów, kiedy jednak zostali nakryci w sypialni przez ich ojca musieli uciekać przez oko, w wyniku tej ucieczki Mors złamał nogę. Prawdopodobnie walczył również w bitwie nad Tridentem. W czasie rebelii poznał między innymi samego Roberta Baratheona oraz lorda Jona Arryna szczególnie z nim się zaprzyjaźnił.
Upadek Królewskiej Przystani i jej konsekwencje[]
Po bitwie na Tridentem ostatecznie lord Tywin postanowił poprzeć Roberta i wezwał swoje chorągwie i ruszył na Królewską Przystań, Alester i Mors wypełniając obowiązek dołączyli do swojego seniora. Zanim zaczął się atak na stolice, Mors został wezwany do Tywina i otrzymał rozkaz zabicia dzieci księcia Rhaegara Targaryena Aegona i Rhaenys. Mors jednak odmówił wykonania tego rozkazu, ze względów moralnych, tym samym ściągnął na siebie gniew Tywina. Mors zdawał sobie sprawę jak okrutny jest jego senior i że zawsze mści się na całych rodach, dlatego w obawie o swych bliskich zabrał swoją żonę i córkę z Ziemi Zachodu do dworku Westfordów w Dorzeczu. Mors był gotowy ponieść odpowiedzialność za odmówienie rozkazu aby tylko ochronić swoją rodzinę, jednak jego przyjaciel Alester namówił go aby przystał do Nocnej Straży, argumentując to tym że jego rodzinie będzie lżej wiedząc że żyje. Mors w końcu się zgodził ale nim to zrobił poprosił Sarwycka aby ten zaopiekował się jego rodziną.
Służba na Murze[]
Tym sposobem zaraz po rebelii czyli 283 o.P. Mors wyruszył na Północ, odwiedzają po drodze ostatni raz rodzinie w Dorzeczu, po dotarciu na Mur Westford złożył przysięgę i został zwiadowcą Nocnej Straży. Przez 15 lat służył na murze, gdzie zasłyną jako doskonały wojownik i tropiciel, brał udział w wielu misjach i ruszał często za mur, w czasie jednej z wypraw za mur odnalazł psa, który potem stał się jego niedozowanym towarzyszem. Mors zyskał sobie również sławę nie tylko wśród braci ze straży dla których stał się tak sławny jak Qhorin Półręki, ale również groźna sławę wśród dzikich, gdzie był nazywany Rzeźnikiem. W czasie służby na Murze rezydował w Czarnym Zamku. Westford mimo trudnego charakteru, zaprzyjaźnił się z kilkoma wronami między innymi z Qhorinem Półrękim, Addamem Flowersem, Goroldem z którym razem założył czerń oraz Walderem.
Misja w Icemark[]
Po piętnastu latach przebywania w zimnie i z dala od domu przyjaciel Morsa Gorold zdecydował się na ucieczkę. Mors jako najlepszy tropiciel dostał zadanie odnalezienia przyjaciela i przyprowadzenia go do Czarnego Zamku. Mors z zadania się wywiązał, wytropił Gorolda jednak prawie zginął z jego ręki, gdyby nie uratował go jego pies. Westford wraca z dezerterem spowrotem do Czarnego Zamku, tam zastaje go Walder który gratuluje mu dobrego polowania, jednak kiedy Gorold prowokuje Waldera i ten chce go za to uderzyć, Mors go powstrzymuje twierdząc że żaden z braci nie pokona by Gorolda w walce. Następnie Mors odprowadza Gorolda do lorda dowódcy Jeora Mormonta, Stary Niedźwiedź przedstawia Morsa nowym rekrutom. Westford jest zdziwiony obecnością 4 rekrutów gdyż powinno być ich 5, Mormont informuje Morsa o ty może piątego rekruta zaatakowano i zgwałcono, a następnie zostawiono na śmierć w śniegu, teraz prawie martwym zajmuje się maester Aemon, wściekły Mors deklaruje się że zabije odpowiedzialnego za to. Następnie Mormont zaczyna przemawiać do rekrutów i skazuje dezertera na śmierć, wyrok wykonuje Mors. Przed śmiercią żegna się z przyjacielem który nie ma do niego żalu za to co zrobi.
Następnie Mors dostaje za zadanie sprawdzenie nowych rekrutów, oraz zostaje ich trenerem, początkowo sytuacja pomiędzy grupą nie układa się dobrze, grupa składająca się z błędnego rycerza Terrece’a Celtigar, bękarta złodzieja Ronneta Hilla, oraz z Poddiego i Patreka. Rycerz i bękart wciąż się kłócą, jednak ich sprzeczki przerywa Mors który bierze rekrutów na ćwiczenia, każe im początkowo walczyć pojedynczo z nim, a następnie każe mi współpracować i atakować razem. Ćwiczenia przerywa jednak Mormont który przynosi wieści o śmierci skatowanego chłopca, oraz o tym że jednym z jego potencjalnych katów był zasłużony członek straży zwiadowca Cregan. Mors jest zwiedzony tymi wieściami, gdyż zdaje sobie sprawę że Cregan jest jednym z najlepszych braci na Murze, Westford dostaje rozkaz wymierzenia sprawiedliwości Creganowi, dowiaduje się również że ten wyruszył na patrol z 4 zwiadowcami ale po drodze może zatrzymać się w opuszczonym fortu straży Icemarku. Przez wyruszeniem na misje Stary Niedźwiedź informuje Westforda że z Królewskiej Przystani przyleciał kruk z wiadomością od Królewskiego Namiestnika Jona Arryna, skierowaną właśnie do niego list zawiera informacje że do Czarnego Zamku zmierzają ludzie namiestnika którzy chcą z porozmawiać z Westfordem. Mors zabiera ze sobą nowych rekrutów (bez Patreka) i rusza do Icemarku.
Po paru dniach bracia ze straży docierają do zrujnowanego Icemarku, na miejscu jednak znajdują kilku dzikich, Mors obawia się że przez mur przedostało się kilku łupieżców. Mors przebija się przez na górny poziom zamku, tam znajduje śmiertelnie rannego Cregana, który informuje go że przez mur przedostali się dzicy, oraz to że próbował ocalić swoich ludzi ściągając dzikich na siebie, po tym umiera. Mors zabiera z jego truchła klucze zamkowe i dostaje się na dziedziniec główny Icemarku, tam zastaje kilku dzikich i wielki stos na którym spalono jednego z braci, okazuje się że wszyscy ludzie Cregana zgineli. Wrony rzucają się na dzikich i zabijają wszystkich, jednak niespodziewanie przybywają posiłki, jeden z dzikich Gendel zabija bękarta. Po walce Gendel zostaje ciężko ranny i Mors zaczyna go przesłuchiwać, dochodzi do wniosku że wojownicy dzikich pochodzą z klanu Gorn, sławetnego dzikiego wojownika. Mors decyduje się unieszkodliwić Gorna i powstrzymać dzikich, wiedząc że do Icemarku zmierzają oddziały wron z Wieży Cieni z Qhorinem Półrękim na czele Gorn zamierza odkopać bramę Icemarku oraz zasadzić się na braci z wieży, Mors decyduje się zatrzymać Gorna w pułapce nim przybędą posiłki. Mors i jego ludzie pocichu likwidują dzikich z zamku, jednak kiedy ci orientują się co dzieje wpadają w pułapkę Morsa i wszyscy wycofują się pod bramę. Mors zamierza skonfrontować się z Gornem, zostawia przerażonego Poddiego na wieży aby ten go osłaniał a razem z Terrencem stawia czoło dzikim. Wywiązuje się walka z dzikimi, w czasie której ginie Celtigar, a potem przybywa Gorne i stacza osobisty pojedynek z Morsem, wódz dzikich jednak ginie od miecza wrony, a osieroceni wojownicy klanu rzucają się na Rzeźnika, Mors dzielnie walczy lecz w końcu ulega przewadze liczebnej, w ostatniej chwili ratuje go Qhorin Półręki oraz oddział łuczników z Wieży Cieni. Krótko po tym Mors traci przytomność.
Po dłuższej chwili Mors budzi się od cucony przez Qhorina, wdaje się w krótką rozmowę z nim, Mors pyta czy nie widział Poddiego, jednak Półręki zaprzecza, Mors nim uda się do Czarnego Zamku chce odnaleźć Poddiego.
Przypisy
- ↑ o.P. – od Podboju Aegona.