Lord Lyonel Strong – lord Harrenhal i głowa rodu Strong za panowania króla Viserysa I Targaryena. Służył w małej radzie Viserysa I najpierw jako starszy nad prawami, a później jako królewski namiestnik[3].
Wygląd i osobowość[]
Lyonel był potężnie zbudowanym mężczyzną, muskularnym i łysiejącym, który okrył się sławą w walce. Wysławiał się w powolny sposób i był małomówny, co niektórzy uważali za przejaw głupoty, uznając Stronga ze tępego osiłka. W rzeczywistości Lyonel był jednak wykształcony i oczytany, świetnie znając prawa Siedmiu Królestw[3].
Biografia[]
W młodości Lyonel pobierał nauki w Cytadeli, gdzie wykuł sześć ogniw łańcucha, jednak ostatecznie doszedł do wniosku, że życie maestera nie jest dla niego[3].
Lyonel Strong trzykrotnie się żenił i trzykrotnie owdowiał[3]. Za panowania Jaehaerysa I Targaryena został lordem Harrenhal[4]. W 105 o.P. lord Strong przybył do Królewskiej Przystani wraz z czwórką dzieci – synami Harwinem i Larysem oraz dwiema nieznanymi z imienia córkami – aby służyć w małej radzie króla Viserysa I Targaryena jako starszy nad prawami[3]. W 109 o.P. Lyonel został nowym królewskim namiestnikiem w miejsce zdymisjonowanego ser Ottona Hightowera[3][5].
W 111 o.P., kiedy pojawiły się pogłoski o odebraniu dziewictwa księżniczki Rhaenyry Targaryen przez jej wuja, księcia Daemona Targaryena, Lyonel zasugerował królowi, że jego brat powinien zostać natychmiast stracony za zdradę. Septon Eustace przypomniał jednak małej radzie, że zabójstwo krewnego jest największą skazą w oczach bogów, przez co księcia ostatecznie tylko wygnano[3].
W 120 o.P. syn i dziedzic Lyonela, ser Harwin Strong, przestał być zaprzysiężonym obrońcą księżniczki Rhaenyry. Królewski namiestnik opuścił dwór w Królewskiej Przystani, aby towarzyszyć synowi w drodze powrotnej do Harrenhal. Obydwaj zginęli w tym samym roku w pożarze, który wybuchł w zamku Harrena. Pożogę uznano powszechnie za przypadkową lub za kolejny dowód na istnienie klątwy ciążącej na Harrenhal. Wśród osób podejrzewanych o celowe podłożenie ognia znaleźli się książę Daemon, lord Corlys Velaryon, Larys Strong i król Viserys I[3].
Cytaty[]
| „ | ” |
Przypisy
- ↑ o.P. – od Podboju Aegona.
- ↑ „Ogień i krew”, Zagłada Smoków: Syn za syna.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 3,8 „Ogień i krew”, Dziedzice Smoka: Kwestia sukcesji.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Siedem Królestw: Dorzecze: Ród Tullych.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Viserys I.