Leng – duża wyspa na Morzu Nefrytowym. Włada nią boska cesarzowa[1].
Geografia[]
Leng jest wyspą lasów i dżungli, bogatą w korzenie i klejnoty. Zgodnie z Lomasem Obieżyświatem, Leng jest domem „dziesięciu tysięcy tygrysów i dziesięciu milionów małp”. Wyspa słynie ze swoich wielkich małp – cętkowanych garbusów, podobno dorównujących inteligencją ludziom, oraz małp kapturowych, gigantycznych i niezwykle silnych[1]. Z Leng pochodzą niektóre z pasiastych, koniopodobnych stworzeń, które Jogos Nhai krzyżują z końmi w celu wyhodowania zorsów[2].
Miasto Leng Ma znajduje się w centralnej części zachodniego wybrzeża, Leng Yi to główne miasto na wybrzeżu północnym, a Turrani jest portem na południu wyspy. Mieszkańcy północnej części Lengu mają yitijskie pochodzenie, natomiast osoby mieszkające na południu, Lengijczycy, to rdzenna ludność wyspy. Potomkowie Yitijczyków są bardzo podobni do mieszkańców Złotego Cesarstwa – mówią dialektem tego samego języka, modlą się do tych samych bogów, jedzą te same potrawy i przestrzegają identycznych zwyczajów. Szanują nawet lazurowego cesarza z Yin, choć czczą wyłącznie swoją własną boską cesarzową. Leng Ma i Leng Yi pod względem kultury i architektury przypominają bardziej yitijskie miasta niż położone na południu wyspy Turrani[1].
W głębi dżungli wyspy znajdują się dziwne ruiny miast, których większość budynków zapadła się głęboko pod ziemię. Są one porośnięte roślinnością tak mocno, że na powierzchni widać jedynie gruzy, jednak pod ziemią ciągną się podobno bezkresne labirynty tuneli prowadzące do podziemnych komór, a wykute w skale stopnie mają schodzić setki stóp w dół. Nie wiadomo, kto i kiedy wzniósł te budowle. Ludzie, którzy decydowali się na zejście do podziemi, często powracali obłąkani. Po dziś dzień nie można odwiedzać tych ruin pod groźbą tortur i śmierci[1].
Na północ od Leng znajduje się miasto Jinqi w Yi Ti. Na południe od wyspy leżą Wyspy Mantykor, a na południowy zachód jest Marahai. Na wschód od Leng rozciągają się Krainy Cienia.
Historia[]
Przez większość swojej historii Leng było odizolowaną wyspą, ponieważ Lengijczycy nie byli przyjaźnie nastawieni do cudzoziemców. Tych, którzy próbowali zabrać naturalne zasoby wyspy, spotykał szybki i krwawy koniec. Ze względu na to wyspa była unikana przez marynarzy. Leng zyskało miano wyspy demonów i czarnoksiężników[1].
Kupcom z Yi Ti udało się na jakiś czas otworzyć Leng na handel ze światem zewnętrznym. Jednakże, zgodnie z „Nefrytowym kompendium”, Przedwieczni, bogowie mieszkający w podziemnych ruinach, nakazali cesarzowej co najmniej czterokrotnie zabić zamorskich kupców. Leng zostało w końcu podbite przez Jar Hara, szóstego cesarza Yi Ti barwy morskiej zieleni. Władca nakazał zamurować wejścia do podziemnych miast i zapomnieć o nich, co zakończyło masakry na cudzoziemcach. Yitijczycy skolonizowali większą część wyspy, a rdzenni Lengijczycy wycofali się do południowej trzeciej części Lengu[1].
Leng odzyskało swoją niepodległość 400 lat temu, a władza powróciła w ręce boskiej cesarzowej. Khiara Wielka ustanowiła tradycję, zgodnie z którą każda boska cesarzowa bierze dwóch mężów – Lengijczyka i Yitijczyka – z których jeden dowodzi armią, a drugi flotą wyspy[1].
Część z bogactw zdobytych przez Corlysa Velaryona podczas jego wielkich wypraw pochodziła z Lengu[3]. W 111 o.P.[4] lub 112 o.P. książę Daemon Targaryen podarował swojej siostrzenicy Rhaenyrze nefrytową tiarę, która podobno miała należeć do boskiej cesarzowej Lengu[5].
Ciekawostki[]
Nazwa wyspy może być nawiązaniem do Płaskowyżu Leng z opowiadań H.P. Lovecrafta.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 „Świat lodu i ognia”, Poza Królestwami Zachodzącego Słońca: Poza Wolnymi Miastami: Kości i ziemie położone za nimi: Leng.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Poza Królestwami Zachodzącego Słońca: Poza Wolnymi Miastami: Kości i ziemie położone za nimi: Równiny Jogos Nhai.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Jaehaerys I.
- ↑ o.P. – od Podboju Aegona.
- ↑ „Książę łotrzyk”.