Lannisport – miasto w krainach zachodu położone niecałą milę na południe od Casterly Rock, siedziby rodu Lannister. Lannisport znajduje się nad morzem zachodzącego słońca, u zbiegu rzecznego, złotego i oceanicznego traktu. Jest jednym z najważniejszych portów w Siedmiu Królestwach i największym miastem w krainach zachodu. Lannisport jest mniejszy od Królewskiej Przystani i Starego Miasta, ale większy od Gulltown oraz Białego Portu.
Miastem rządzi ród Lannister z Lannisportu, boczna linia Lannisterów z niedalekiego Casterly Rock. Tywin Lannister, lord Casterly Rock i namiestnik zachodu, nosi też tytuł „Tarczy Lannisportu”[1].
W porcie zakotwiczona jest flotą Lannisterów. Miasto słynie ze swoich wyrobów złotniczych[2]. O bezpieczeństwo Lannisportu dba dobrze wyszkolona straż miejska. Poza Lannisterami, miasto zamieszkują liczni Lanny’owie, Lannettowie oraz Lantellowie, spośród których wielu ma żółte włosy[3].
Historia[]
Królestwo Skały[]
Boczna gałąź rodu Lannister założyła milę na południe od Casterly Rock wioskę rybacką, która z czasem przerodziła się w miasteczko, a w końcu – w miasto, dzięki żyznym gruntom oraz naturalnemu portowi bogatemu w ryby. Kiedy Lannisterowie z Lannisportu ufortyfikowali miasto, ich kuzyni z Casterly Rock zostali królami Skały. W czasie inwazji Andalów Lannisport był drugim co do wielkości miastem w Westeros, mniejszym tylko od Starego Miasta. Mówi się, że król Loreon V Lannister, zwany pogardliwie Królową Loreą, przebierał się za prostytutkę i krążył po portowych uliczkach miasta[4].
Ze względu na bliską odległość względem Żelaznych Wysp, Lannisport często stanowił cel ataków żelaznych ludzi, zostając spalonym przynajmniej 3 razy oraz zaatakowanym dwa tuziny razy na przestrzeni stuleci. Po buncie Dzierzby, skaleczona Lelia Lannister została odesłana z Żelaznych Wysp do Lannisportu, co przyczyniło się do wieloletnich wojny pomiędzy żelaznymi ludźmi a mieszkańcami zachodu[5].
Era Targaryenów[]
Lannisport, w tle Casterly Rock.
Podczas Tańca Smoków, w 130 o.P.[6] lord Dalton Greyjoy, Czerwony Kraken, spalił flotę Lannisportu i splądrował miasto. Po odwecie w 134 o.P., mieszkańcy zachodu odzyskali łupy wojenne i sprowadzili do miasta wysoko urodzonych zakładników[7].
Ser Arlanowi z Pennytree podczas turnieju w Lannisporcie udało się zrzucić z konia Damona Lannistera, Siwego Lwa[8].
Ser Quentyn Ball zaatakował miasto podczas pierwszego buntu Blackfyre’ów, zabijając poza jego bramami lorda Lefforda[9] i zmuszając Damona do odwrotu[10]. Podczas wielkiej wiosennej zarazy Lannisport należał do miast, które ucierpiały najbardziej[11]. Ser Duncan Wysoki nauczył się całowania od karczemnej dziewki z Lannisportu w 208 o.P.[8].
Po zostaniu lordem Casterly Rock, Tywin Lannister wysłał ulicami Lannisportu nagą i zhańbioną kochankę swojego ojca[12][13].
Przez część 267 i 268 o.P., król Aerys II Targaryen i jego namiestnik, Tywin Lannister, rządzili Siedmioma Krolestwami z Lannisportu i Casterly Rock[14].
W 276 o.P. w Lannisporcie odbył się turniej na cześć narodzin Viserysa[14].
Rebelia Greyjoyów[]
Podczas rebelii Greyjoyów, żelazni ludzie, dowodzeni przez Eurona i Vivtariona Greyjów, niepostrzenie wpłynęli do portu w Lannisporcie i spalili flotę Lannisterów[15]. Aeron Greyjoy został pochwycony po bitwie w Cieśninach Pięknej Wyspy, zabrany w łańcuchach do Lannisportu i uwięziony w Casterly Rock, gdzie spędził resztę wojny[16].
Pod koniec wojny, w celu świętowania zwycięstwa, król Robert Baratheon nakazał zorganizować turniej. Odbył się on w [[Turniej w Lannisporcie|Lannisporcie w 289 o.P.]], wtedy też ser Jorah Mormont zdobył rękę Lynesse Hightower[17].
Wydarzenia z Pieśni lodu i ognia[]
Gra o tron[]
Tyrion Lannister mówi lordowi dowódcy Jeorowi Mormontowi o rybakach z Lannisportu, często twierdzących, że widzieli merlingi[18].
Daenerys widzi na Zachodnim Targu w Vaes Dothrak wyroby złotnicze pochodzące z Lannisportu[2].
Kiedy ser Barristan Selmy zostaje zmuszony do opuszczenia Gwardii Królewskiej, Tywin Lannister proponuje mu podarowanie ziem na północ od Lannisportu. Rycerz jednak odmawia[19].
Starcie królów[]
Ser Stafford Lannister sprowadza do Casterly Rock świeże oddziały mieszkańców zachodu, w tym niewyszkolonych chłopców z Lannisportu[20].
Theon Greyjoy chce, aby jego ojciec, Balon, zaatakował niebroniony Lannisport, domyślając się, że Stafford będzie zajęty walką z Robbem Starkiem, królem północy[21]. Balon uderza jednak na północ, ogłaszając się królem Wysp i północy[22].
Po śmierci Stafforda z rąk ludzi Robba Starka i przegranej pod Oxcross, niedobitki jego armii wycofują się do Lannisportu w celu reorganizacji[23].
Nawałnica mieczy[]
Syn Stafforda, ser Daven Lannister, reorganizuje w Lannisporcie ocalałych z bitwy pod Oxcross[24]. Po Krwawych Godach prowadzi armię do Złotego Zęba, aby połączyć się z ser Forleyem Presterem[25].
Uczta dla wron[]
Lady Genna Lannister zabiera ze sobą z Lannisportu pod oblężone przez nowego namiestnika zachodu, Davena Lannistera, Riverrun minstrela Wata Białozębego[26].
Taniec ze smokami[]
Załodze Nieśmiałej panny zostaje wmówione, że Tyrion to Hugor Hill, znany także jako Yollo[27], bękart z Lannisportu[28]. Tyrion przypomina sobie, że jako dziecko widział w Lannisporcie słonia[29].
Przypisy
- ↑ „Gra o tron”, Dodatek.
- ↑ 2,0 2,1 „Gra o tron”, rozdział 54, Daenerys VI.
- ↑ „Uczta dla wron”, rozdział 21, Twórczyni królowych.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Krainy zachodu.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Czarna krew.
- ↑ o.P. – od Podboju Aegona.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Czerwony Kraken.
- ↑ 8,0 8,1 „Rycerz Siedmiu Królestw”, „Wędrowny rycerz”.
- ↑ „Rycerz Siedmiu Królestw”, „Tajemniczy rycerz”.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Ród Lannisterów pod panowaniem smoków.
- ↑ „Rycerz Siedmiu Królestw”, „Wierny miecz”.
- ↑ „Taniec ze smokami”, rozdział 65, Cersei II.
- ↑ „Taniec ze smokami”, epilog.
- ↑ 14,0 14,1 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Aerys II.
- ↑ „Starcie królów”, rozdział 24, Theon II.
- ↑ „Uczta dla wron”, rozdział 1, Prorok.
- ↑ „Starcie królów”, rozdział 12, Daenerys I.
- ↑ „Gra o tron”, rozdział 21, Tyrion III.
- ↑ „Gra o tron”, rozdział 57, Sansa V.
- ↑ „Starcie królów”, rozdział 7, Catelyn I.
- ↑ „Starcie królów”, rozdział 11, Theon I.
- ↑ „Starcie królów”, rozdział 49, Tyrion XI.
- ↑ „Starcie królów”, rozdział 39, Catelyn V.
- ↑ „Nawałnica mieczy”, rozdział 19, Tyrion III.
- ↑ „Nawałnica mieczy”, rozdział 60, Tyrion VIII (III).
- ↑ „Uczta dla wron”, rozdział 33, Jaime V (III).
- ↑ „Taniec ze smokami”, rozdział 8, Tyrion III.
- ↑ „Taniec ze smokami”, rozdział 14, Tyrion IV.
- ↑ „Taniec ze smokami”, rozdział 27, Tyrion VII.