Brosza królewskiego namiestnika – symbol jego władzy.
Królewski namiestnik – urząd i tytuł przyznawany przez króla Siedmiu Królestw, zwany również Ręką Króla, Namiestnikiem Króla.
Kultura[]
Namiestnik jest drugą najważniejszą osobą w Królestwie zaraz po królu; sprawuje pieczęć nad jego radą, dowodzi wojskami, nadzoruje skarbiec królewski, wysłuchuje poddanych w imieniu króla, w czasie choroby lub niedyspozycji władcy zasiada na Żelaznym Tronie, namiestnik zajmuje się wszystkimi sprawami państwa oraz doradza królowi, po śmierci władcy może również rządzić jako regent aż do czasu kiedy następca króla osiągnie pełnoletność.
Namiestnik zamieszkuje Wieżę Namiestnika wewnątrz Czerwonej Twierdzy[1]. Insygnia namiestnika zawsze posiadają symbol dłoni, choć postać takich insygniów zależy od konkretnej osoby sprawującej tę rolę. Rogar Baratheon wykorzystywał broszę ze złota[2], a Brynden Rivers z żelaza[3]. Wykorzystywano także srebrne sprzączki do płaszczy[4]; często noszono również łańcuchy[5][6][7][8], na przykład w postaci połączonych ze sobą złotych dłoni[9][10]. Służebnicy królewskiego namiestnika mogą być przyodziani w symbole przedstawiające dłoń[11].
Lista znanych namiestników[]
| Panujący król | Urzędujący namiestnik | Lata urzędowania | Uwagi |
|---|---|---|---|
| Aegon I Targaryen | Lord Orys Baratheon | 1–7 o.P. | Pierwszy królewski namiestnik |
| Lord Edmyn Tully | 7–9 o.P. | ||
| Lord Alton Celtigar | 9–17 o.P. | ||
| Ser Osmund Strong | 17–34 o.P. | ||
| Lord Alyn Stokeworth | 34–37 o.P. | ||
| Aenys I Targaryen | Lord Alyn Stokeworth | 37 o.P. | |
| Książę Maegor Targaryen | 37–39 o.P. | ||
| Septon Murmison | 39–41 o.P. | ||
| Maegor I Targaryen | Lord Lucas Harroway | 43–44 o.P. | |
| Lord Edwell Celtigar | 44-48 o.P. | ||
| Jaehaerys I Targaryen | Lord Rogar Baratheon | 48–50 o.P. | |
| Lord Daemon Velaryon | 50–54 o.P. | ||
| Lord Myles Smallwood | 54–57 o.P. | ||
| Septon Barth | 57–98 o.P. | ||
| Ser Ryam Redwyne | 98–100 o.P. | Równolegle służył jako Lord dowódca Gwardii Królewskiej. | |
| Książę Baelon Targaryen | 100–101 o.P. | ||
| Ser Otto Hightower | 101–103 o.P. | ||
| Viserys I Targaryen | Ser Otto Hightower | 103–109 o.P. | Usunięty ze stanowiska po naciskaniu na Viserysa I w sprawie sukcesji tronu. |
| Lord Lyonel Strong | 109–120 o.P. | ||
| Ser Otto Hightower | 120–129 o.P. | ||
| Aegon II Targaryen | Ser Otto Hightower | 129 o.P. | Stracony przez Rhaenyrę Targaryen. |
| Ser Criston Cole | 129–130 o.P. | Równolegle służył jako Lord dowódca Gwardii Królewskiej. | |
| Aegon III Targaryen | Lord Cregan Stark | 131 o.P. | Pełnił funkcję przez jeden dzień. |
| Ser Tyland Lannister | 131–133 o.P. | Zmarł na zimową gorączkę. | |
| Lord Unwin Peake | 133–134 o.P. | Zrezygnował z urzędu po odrzuceniu przez króla propozycji poślubienia jego córki. | |
| Lord Thaddeus Rowan | 134–135 o.P. | Uwięziony i torturowany przez spiskowców próbujących podważyć wpływy rodziny Rogare na dworze. | |
| Ser Marston Waters | 135 o.P. | Równolegle służył jako Lord dowódca Gwardii Królewskiej. Uczestniczył w spisku mającym na celu uwięzienie lorda Rowana i członków rodziny Rogare przebywających na dworze. Został po tym mianowany namiestnikiem. Zginął, próbując aresztować swojego zaprzysiężonego brata, ser Merwyna Flowersa. | |
| Lord Thaddeus Rowan | 135 o.P. | Przywrócony po uwięzieniu i śmierci ser Marstona. Ze względu na słaby stan zdrowia psychicznego, po miesiącu urzędowania, został odesłany. | |
| Wielki maester Munkun | 135–136 o.P. | Służył do czasu wyboru nowego namiestnika. | |
| Lord Torrhen Manderly | 136 o.P. | Wybrany przez Radę w roku 136 o.P. Odesłany po osiągnięciu pełnoletności przez króla. | |
| Książę Viserys Targaryen | ?–157 o.P. |
Przypisy
- ↑ „Gra o tron”, rozdział 20, Eddard IV.
- ↑ „Ogień i krew”, Nadmiar władców.
- ↑ „Rycerz Siedmiu Królestw”, Tajemniczy rycerz.
- ↑ „Gra o tron”, rozdział 33, Eddard VIII.
- ↑ „Ogień i krew”, Dziedzice smoka — Kwestia sukcesji.
- ↑ „Ogień i krew”, Zagłada smoków — Smok złoty i czerwony.
- ↑ „Ogień i krew”, Pokłosie — Godzina wilka.
- ↑ „Ogień i krew”, Lyseńska wiosna i koniec regencji.
- ↑ „Starcie królów”, rozdział 32, Sansa III.
- ↑ „Starcie królów”, rozdział 65, Sansa VIII.
- ↑ „Gra o tron”, rozdział 22, Arya II.