Khal (wym. /'xɑl/ lub /'kɑɹl/) – tytuł, którym Dothrakowie określają przywódcę khalasaru, wędrownej grupy wojowników i cywilów, na której opiera się ich społeczeństwo.
Khal jest zazwyczaj najsilniejszym lub najbardziej okrutnym mężczyzną z khalasaru. Musi być bezwzględnym i przebiegłym wojownikiem, który ma radzić sobie z każdym, kto kwestionuje jego autorytet lub podważa zdanie. Mówi się, że „khal, który nie umie dosiąść swego konia, nie jest khalem”[1].
Khalowie polegają na swoich towarzyszach i strażnikach, znanych jako bracia krwi, którzy podążają za nimi wszędzie,dzielą się wszystkim co mają, a w razie jego naturalnej śmierci, umierają wraz z nim. Jeżeli ich khal zginie w walce, żyją tylko na tyle długo, aby pomścić jego śmierć. Zwracają się do siebie słowami „krew mojej krwi” jako znak szacunku i bliskości ich więzi.
Żona khala, to khaleesi, jego dziedzic nazywany jest khalakka[2]. Kiedy khal umiera, jego khaleesi przyłącza się do dosh khaleen w Vaes Dothrak.
Znani khalowie[]
- Jhaqo, dawny ko w khalasarze Drogo,
- Pono, dawny ko w khalasarze Drogo.
Martwi khalowie[]
- Brozho
- Drogo, syn Bharbo. Wycieńczony przez zakażoną ranę, wprowadzony w stan otępienia przez zdradę maegi Mirri Maz Duur. Ostatecznie uśmiercony przez swoją khaleesi, Daenerys Targaryen,
- Forzho,
- Moro,
- Qorro,
- Rhalko,
- Savo.
Historyczni khalowie[]
- Bharbo, ojciec Drogo.
- Mengo,
- Temmo.
Przypisy
- ↑ „Gra o tron”, sezon 1, „Baelor”.
- ↑ „Gra o tron”, rozdział 36, Daenerys IV.