Ser Jorah Mormont – jedyny syn Jeora Mormonta, wygnany rycerz, były władca Wyspy Niedźwiedziej i pan rodu Mormont, jest bratankiem lady Maege Mormont oraz kuzynem Dacey, Alysane, Lyry, Jorelly i Lyanny Mormontów. Lordem Wyspy Niedźwiedzi został kiedy jego ojciec wstąpił do Nocnej Straży, sam Jorah władał następne lata i zasłużył się w czasie buntu Greyjoyów (oblęzenie Pyke) za co zaostał pasowany na rycerza. Wówczas to ożenił się z Lynesse Hightower której zachcianki doprowadziły do ruiny jego rodzinę. Został wygnany z Westeros za handel niewolnikami i został najemnikiem w Essos. Zdesperowany stał się jednym z agnetów Varysa, a następnie przystał na jego polecenie do wygnanego króla Viserysa Targaryena, towarzyszą im zaprzyjaźnił się i zakochał w Daenerys Targaryen, z czasem stając się jej zaufanym człowiekiem, jak również namiestnikiem królowej i lordem dowódcą Gwardii Królowej. Po oblęzeniu Meereen kiedy jego zdrada wyszła na jaw zdołał zachować życie jednak został wygnany. Wygany udał się do Volantis gdzie złapał Tyriona Lannistera chcąc oddać go Matce Smoków, jednak w czasie podróży wszyscy zostali złapani przez handlarzy niewolników. Jednak Jorahowi udało się uciec razem z karłem i przystali razem do Drugich Synów.
Wygląd i charakter[]
Jorah jest dużym mężczyzną w średnim wieku, śniadym, w latach młodzieńczych był dobrze owłosiony. Z upływem lat zaczęło doskwierać mu łysienie, chociaż jego forma fizyczna do śmierci budziła podziw, wciąż był silny i nad wyraz sprawny, biorąc pod uwagę jego posturę. Cechowała go nieufność i podejrzliwość, bywał bardzo kapryśny w stosunku do swego towarzystwa, a, w odróżnieniu do swego ojca, nie kierował się zasadami honoru i nie cenił go zbytnio. Wydawał się dość ponurą osobą, chociaż zyskiwał przy bliższym poznaniu – okazywał się być rozmowny i towarzyski dla ludzi, którzy zyskali jego uznanie. Był dobrym wojownikiem i strategiem, co udowadniał wiele razy, służąc Daenerys z rodu Targaryen. Jorah mógł również pochwalić się pewnym doświadczeniem politycznym, które nabył, pełniąc rolę głowy rodu Mormontów oraz pana na Niedźwiedziej Wyspie.
Jorah jest swego rodzaju zgorzkniałym człowiekiem, doprowadził do ruiny swoją rodzinę i okrył się hańbą, zawiódł krewnych i ojca a na sam koniec stracił swoją ukochaną żonę. Wszystko to sprawia że nie ma za grosz dowcipu, jest przesadnie szorstki i ponury. Upadek moralny i zdesperowanie sprawiło że Mormont zaczął sprzedawać swój miecz, czyli stał się najemnikiem. W czasie swoich licznych podróży po Essos przystąpił nawet do kompanii najemników, tzw Drugich Synów.
Jorah ma również talenty lingwistyczne, dobrze zna język dothraków oraz valyriański.
Historia[]
Wczesne życie[]
Jorah urodził się na Wyspie Niedźwiedziej (254 o.P.[1] w przybliżeniu), jako syn władcy wyspy Jeora Mormonta, w dumnym i starym, jednak ubogim rodzie Mormont. Dzieciństwo i młodość spędził podobnie jak większość szlachetnienie urodzonych na Północy, dorastał i wychowywał się w Dworze Mormontów, siedzibie swego rodu. Jak sam Jorah przyznaje, mimo dosyć ubogiego stylu życia, zimna i braku innych rozrywek Jorah nigdy nie narzekał i bardzo lubił i cenił swój dom. Jak przyznaje dobrze znał swoją wyspę jak również zdążył mieć kilka małych romansów nim wstąpił w pierwszy związek małżeński.
Jorah ożenił się, tak jak bywało w szlacheckich rodach, nie z miłości, lecz z obowiązku. Jego ojciec znalazł mu żonę pochodzącą z rodu Gloverów z Deepwood Motte. Jorah szanował ją, ale nie kochał, mimo wszystko posiadali dobre relacje, lady Glover mimo że nie była szczególnie urodziwa miała bardzo miły charakter i wspierała swego męża. Jego żona trzy razy zachodziła w ciążę i dwa razy poroniła, a za trzecim razem oddała życie, aby urodzić dziecko, które jednak nie przeżyło.
Władca Wyspy Niedźwiedziej[]
Po tym, jak Jorah osiągnął pełnoletność, jego ojciec postanowił, że jest już gotów do władania wyspą i rodem. Oddał mu więc pod władanie wyspę, a sam wstąpił do Nocnej Straży, aby ustąpić mu miejsca. Przekazał mu również rodową broń rodu Mormontów, miecz z valyriańskiej stali, Długi Pazur.
Kiedy na południu Szalony Król spalił żywcem lorda Rickarda Starka oraz jego dziedzica Brandona Starka, wybuchła Rebelia Roberta Baratheona, a nowy lord Winterfell Eddard Stark wezwał swe chorągwie. Jorah odpowiedział na wezwanie i wyruszył razem ze swym seniorem na południe. Walczył w wielu bitwach rebelii walcząc z rojalistami. Brał udział w bitwie nad Tridentem, gdzie rozbito armię rojalistów Targaryeńskich. Po zakończeniu rebelii Jorah powrócił na Niedźwiedzią Wyspę gdzie następne lata spędził na spokojny rządzeniu.
Krótko przed buntem Greyjoyów zmarła właśnie żona Joraha, nieznana z imienia lady Glover, Jorah jako że wciąż nie miał żadnego potomka i był jeszcze stosunkowo młody rozpoczął poszukiwanie nowej żony, kandydatek mu nie brakowało, jednak nim zdążył się zdecydować na kogo kolwiek wybuchła nowa wojna.
W 289 o.P. na Żelaznych Wyspach wybuchł bunt lorda Balona Greyjoya, mający na celu przywrócenie im niepodległości. Lord Eddard Stark, wierny na wezwanie swego króla Roberta I Baratheona, zwołał swoje chorągwie, a lord Jorah stawił się na wezwanie. W czasie decydującej bitwy, oblężenia stolicy Wysp, Pyke, Mormont odznaczył się wielką odwagą. Kiedy w murze obronnym pojawił się wyłom, podążył do niego zaraz za Thorosem z Myr. Po zakończeniu oblężenia Jorah został nagrodzony pasowaniem na rycerza za przykładową odwagę. Jorah, zanim złożył śluby, został namaszczony przez Wielkiego Septona, nie wiadomo więc, czy zmienił religię ze starych bogów na nowych.
Ser Jorah Mormont, Lord Wyspy Niedźwiedzi (fan art)
Jorah był niezwykle dumny ze swego zwycięstwa, wziął także udział w Turnieju w Lannisporcie, urządzonym na cześć zwycięstwa nad Greyjoyami. W czasie turnieju poznał pewną piękną damę, lady Lynessę Hightower, córkę lorda Starego Miasta Leytona Hightowera i najpotężniejszego z chorążych Reach. Oczarowany jej pięknem, poprosił ją, aby oddała mu swą wstążkę (zwyczaj rycerski). Jorah walczył na turnieju bardzo dobrze, zrzucając z koni wszystkich przeciwników, co było zdumiewające gdyż Jorah podobnie jak większość rodów na Północy nie brał udział w turniejach rycerskich, został więc nagrodzony złotem za turnieju oraz względami lady Lynessy, którą koronował na królową miłości i piękna. Pijany swym niewiarygodnym zwycięstwem oraz chwałą, oszalały z miłości do lady Lynessy, jeszcze tej samej nocy udał się do lorda Hightowera i poprosił o rękę jego córki. Jorah przewidywał, że lord Leyton mu odmówi, jednak ten zgodził się na małżeństwo.
Choć małżeństwo zawarto z miłości (choć raczej ze wzajemnej fascynacji i zauroczenia), to jednak wspólne szczęście młodej pary miało potrwać krótko. Po zakończeniu turnieju Jorah powrócił na swoją wyspę, która bardzo rozczarowała jego żonę, tym bardziej, że była przyzwyczajona do bogatych wygód Starego Miasta. Tak więc Mormont był zmuszony spełnić wszelkie drogie zachcianki swej żony, choć Mormontowie nie należeli do bogatych. Jorah przez długi czas spełniał wymagania żony, jej rozrywki poskutkowały jednak Mormontów popadnięciem w ruinę, a lady Lynessa wciąż nie była zadowolona i chciała jeszcze więcej rozrywek. Zdesperowany Jorah wciąż potrzebujący gotówki i zadłużony coraz bardziej, a z drugiej strony ciągle nękany przez zachcianki żony, postanowił złamać prawo, aby zadbać o rozrywki żony, złapał kłusowników ze swych ziem i zamiast oddać ich Nocnej Straży, sprzedał ich w niewolę, dzięki czemu zyskał nieco złoto.
Wygnanie z Westeros[]
293 o.P. kiedy lord Eddard Stark dowiedział się o sprzedaży niewolników, wyruszył na wyspę, aby ukarać swego chorążego, taki czyn był niesamowicie hańbiący tym bardziej że dopuścił się go nie tylko lorda ale człowiek głęboko honorowy pochodzący z rodu który hołduje honorowi jako jednej z nadrzędnych wartości. Jorah postanowił jednak, hańbiąc jeszcze bardziej ród, uciec z wyspy razem ze swą żoną do Wolnych Miast na kontynencie Essos, zamiast przywdziać czerń. Zachował wszelako resztki przyzwoitości i pozostawił Długi Pazur na wyspie, a po jego ucieczce pieczę nad zrujnowanym rodem przejęła jego ciotka, lady Maege Mormont. Lord Eddard odebrał Jorahowi tytuł lorda Wyspy Niedzwiedziej i przekazał go Maege.
Jorah Mormont na wygnaniu (fan art)
Jorah uciekł i ukrył się w Lys, na prośbę swej żony (sam wolał szukać schronienia w Braavos). Już wcześniej miał napięte stosunki z żoną, a ucieczka tylko pogorszyła sprawę. Mormont nadal ją kochał i nie chciał jej stracić, sprzedał najpierw swój statek, a kiedy skończyły im się pieniądze, postanowił więc zarobić na swoje utrzymanie, zostając najemnikiem. Pozostawił swą żonę w Lys, a sam wyruszył do Braavos i nad Rhoynar, gdzie walczył przez pewien czas. W okresie, kiedy on walczył, jego żona doszła do przekonania, że Jorah nigdy nie spełni jej wymogów, więc znalazła sobie kochanka, bogatego magistra Tregara Ormollena i została jego naczelną konkubiną. Kiedy Jorah wrócił i dowiedział się o tym, co jego żona zrobiła, znienawidził ją, tym bardziej, że kochanek żony powiedział mu, że za jego długi zostanie pozbawiony wolności, jeśli nie opuści miasta.
Załamany, pozbawiony ojczyzny Mormont wyruszył do Volantis, gdzie został prawie rok, następnie kontynuował swój żywot najemnika, sprzedając swój miecz za wysoką cenę i zatrudnił się w Drugich Synach. Doszło do tego, że wygnany lord podróżował od Wolnego Miasta do następnego, a nawet do Vaes Dothrak, tam też poznał zwyczaje i język Dothraków.
Około roku 298 o.P. z Jorahem skontaktował się mistrz tajemnic z Westeros, Starszy nad Szeptami, eunuch, lord Varys. Ten zaproponował mu ułaskawienie, w zamian za szpiegowanie wygnanego Viserysa Targaryena i jego siostry Daenerys Targaryen. Varys przekazał Jorahowi złoto, a ten zgodził się na warunki eunucha.
Na służbie u Targaryenów[]
Za pośrednictwem eunucha, Mormont zapoznanie się z magistrem Pentor Illyrio Mopatisem, który ma polecić usługi upadłego rycerza wygnanym Targaryenom. Mormont w tym samym czasie odnawia swoje relacje z dothrakami, wykorzystują przy tym fakt że jest przez nich szanowany jako sprawny wojownik i zna ich język, Jorah poznaje wówczas Khala Drogo, jego z największych wodzów dothraków.
Relacje[]
- ↑ 1,0 1,1 o. P. – od Podboju Aegona.