Jonos Arryn - członek rodu Arrynów, młodszy brat Ronnela Arryna, ostatniego króla Góry i Doliny i pierwszego lorda Doliny po Podboju Aegona[1][2][3].
Biografia[]
W roku 37 o.P., na początku rządów króla Aenysa I Targaryena, Jonos wszczął rebelię. Obalił i uwięził swojego brata oraz ogłosił się królem Góry i Doliny. W odpowiedzi król Aenys I rozkazał swojemu namiestnikowi, lordowi Alynowi Stokeworthowi, popłynąć do Doliny i rozprawić się z uzurpatorem. Rozkaz ten został odwołany z powodu strachu przed Harrenem Czerwonym. Król obawiał się, że buntownik z Dorzecza może w czasie nieobecności namiestnika zinfiltrować Królewską Przystań[1][2].
Lord Allard Royce z Runestone wziął sprawy we własne ręce i zwołał chorągwie w celu pokonania zwolenników Jonosa, a następnie obległ go w Orlim Gnieździe. To jednak skłoniło pretendenta do wyrzucenia brata przez Księżycowe Drzwi. Odtąd znany był jako Jonos Zabójca Krewnych[1][2].
Jonos i jego garnizon bronili się do momentu, gdy książę Maegor Targaryen poleciał do Orlego Gniazda na grzbiecie Baleriona. Dotychczasowi zwolennicy schwytali Jonosa, aby uniknąć smoczego ognia. Następnie dostarczyli Zabójcę Krewnych lordowi Royce'owi przez Księżycowe Drzwi. Kapitulacja uratowała zwolenników Jonosa przed spaleniem, ale nie przed śmiercią. Wszyscy zostali powieszeni na rozkaz Maegora, który odmówił wysoko urodzonym honorowego ścięcia[1][2]. Po śmierci Ronnela i Jonosa głową rodu Arrynów został ich krewniak, Hubert Arryn[4].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Ogień i krew”, Synowie smoka.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 „Świat lodu i ognia”, Królowie z Dynastii Targaryenów: Aenys I.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Dolina.
- ↑ „Świat lodu i ognia”, Dolina: Ród Arrynów.