Ser Harwin Strong, zwany Łamignatem – rycerz z rodu Strong i dziedzic Harrenhal za panowania króla Viserysa I Targaryena. Służył także na stanowisku kapitana w Straży Miejskiej Królewskiej Przystani. Wedle plotek był kochankiem księżniczki Rhaenyry Targaryen, ze względu na co przez niektórych był uważany za prawdziwego ojca jej dzieci z małżeństwa z Laenorem Velaryonem[2].
Wygląd i osobowość[]
Łamignat uważany był za najsilniejszego mężczyznę w Westeros swoich czasów. Opisywano go jako dzielnego i potężnie zbudowanego[2].
Biografia[]
W 105 o.P. ser Harwin wraz z młodszym bratem Larysem i dwiema siostrami został sprowadzony na dwór w Królewskiej Przystani przez swojego ojca, lorda Lyonela Stronga, którego mianowano starszym nad prawami w małej radzie króla Viserysa I Targaryena. Łamignat został natomiast kapitanem w Straży Miejskiej[2].
W roku 112 o.P. Harwin był jednym z licznych mężczyzn, którzy zalecali się do Rhaenyry Targaryen, księżniczki Smoczej Skały[2].
Według Grzyba w 113 o.P. wracający nocą do Czerwonej Twierdzy Harwin napotkał na swojej drodze księżniczkę Rhaenyrę, której nie udała się próba uwiedzenia ser Cristona Cole’a. Wzgardzona dziedziczka tronu miała znaleźć ukojenie w towarzystwie Stronga, tracąc z nim swoje dziewictwo. Błazen twierdził, że o świcie znalazł ich razem w łóżku[2].
Wkrótce Harwin został nowym zaprzysiężonym obrońcą księżniczki, zastępując pełniącego wcześniej tę funkcję Cole’a. Łamignat towarzyszył jej w podróży do Driftmarku, gdzie Rhaenyra miała poślubić ser Laenora Velaryona. Na turnieju zorganizowanym dla uczczenia tej uroczystości Harwin walczył z podwiązką dziedziczki tronu. W walce zbiorowej Criston Cole roztrzaskał mu obojczyk i złamał łokieć, przez co Grzyb przezwał Stronga „Połamanymgnatem”. Niedługo później Harwin stał się najbardziej znaczącym członkiem stronnictwa czarnych, popierającego prawa Rhaenyry do tronu, i towarzyszył księżniczce na każdej uczcie, balu i polowaniu[2].
Pod koniec tego samego roku Rhaenyra urodziła pierwszego syna. Chłopiec, któremu nadano imię Jacaerys, nie był podobny do Laenora, ponieważ miał brązowe włosy i oczy oraz zadarty nos, co bardziej pasowało do wyglądu Łamignata. W 115 o.P. księżniczka urodziła drugiego syna, Lucerysa. Przy łożu rodzącej Rhaenyry obecny był zarówno Laenor, jak i Harwin. W tamtym czasie rywalizacja pomiędzy księżniczką a jej macochą, królową Alicent Hightower, była tak wielka, że Rhaenyra przeniosła się wkrótce na Smoczą Skałę. Łamignat zamieszkał tam wraz z nią[2][3].
W 117 o.P. Rhaenyra urodziła trzeciego syna, Joffreya. Chłopiec, podobnie jak jego starsi bracia, nie przypominał ser Laenora. Znowu powróciły plotki, powtarzane zwłaszcza wśród stronnictwa zielonych, że ojcem dzieci księżniczki jest ser Harwin[2].
W 120 o.P. książę Aemond Targaryen nazwał synów Rhaenyry Strongami, z czego wywiązała się bójka, w wyniku której Aemond utracił oko. Aby zapobiec powtarzaniu plotek o pochodzeniu młodych Velaryonów, Harwin utracił pozycję zaprzysiężonego obrońcy księżniczki Rhaenyry i powrócił do Harrenhal, zostając zastąpionym przez ser Erryka Cargylla z Gwardii Królewskiej. Lord Lyonel Strong opuścił dwór w Królewskiej Przystani, aby towarzyszyć synowi w drodze powrotnej do Harrenhal. Obydwaj zginęli w tym samym roku w pożarze, który wybuchł w zamku Harrena. Pożogę uznano powszechnie za przypadkową lub za kolejny dowód na istnienie klątwy ciążącej na Harrenhal. Wśród osób podejrzewanych o celowe podłożenie ognia znaleźli się książę Daemon Targaryen, lord Corlys Velaryon, Larys Strong i król Viserys I[2].