Gra o tron Wiki
Gra o tron Wiki
Advertisement
Artykuł dotyczy zagadnienia występującego w serialu „Gra o tron”.
Artykuł dotyczy zagadnienia występującego w książce „Nawałnica mieczy”.
Artykuł dotyczy zagadnienia występującego w książce „Uczta dla wron”.
To jest artykuł o pieśni z Westeros. Możesz być także zainteresowany odcinkiem o tym samym tytule.
Bronn singing

Bronn śpiewa pieśń przed żołnierzami Lannisterów.

Deszcze Castamere – jedna ze sławniejszych pieśni w Westeros.

Geneza i historia[]

Deszcze Castamere to pieśń opisująca upadek rodu Reyne z Castamere. Ród ten był jednym z najważniejszych i najpotężniejszym chorążym Lannisterów za czasów rządów Tytosa Lannistera. Tytos jednakże był władcą słabym i nie potrafił wymusić posłuszeństwa, więc wkrótce stał się obiektem kpin i żartów, a cały ród Lannisterów chylił się ku upadkowi.

Gdy lord Tytos zmarł, panem Casterly Rock został jego syn Tywin. Jego największą ambicją było odbudowanie reputacji i siły rodu Lannisterów(Niejednokrotnie odnosił się do synów że ród jest najważniejszy), a rozpoczął je od wymuszenia posłuszeństwa od swoich chorążych – szczególnie chciał zniszczyć ród Reyne, który tak bardzo ich upokorzył. Tywin zebrał potężną armię i najechał na zamek Castamere oraz zabił wszystkie osoby, nie tylko z rodu Reyne, lecz również całą służbę, aż zamek pozostał całkowicie opuszczony.

Tekst pieśni (polski)[]

A kim to jesteś, rzekł dumny lord, że muszę ci się kłaniać?
Jedynie kotem innej maści, takiego jestem zdania.
W płaszczu czerwonym albo złotym, lew zawsze ma pazury,
Lecz moje równie ostre są i sięgną twojej skóry.
Tak gadał ten lord Castamere tęgiego zgrywając zucha,
Dziś w jego zamku płacze deszcz, którego nikt nie słucha.
Dziś w jego zamku płacze deszcz i nie ma kto go słuchać.

Tekst pieśni (oryginał)[]

And who are you, the proud lord said, that I must bow so low?
Only a cat of different coat, that's all the truth I know.
In a coat of gold or a coat of red a lion still has claws,
And mine are long and sharp, my lord, as long and sharp as yours.
And so he spoke, and so he spoke, that lord of Castamere,
But now the rains weep over his hall, with no one there to hear.
Yes now the rains weep over his hall, and not a soul to hear.

Advertisement