Czarne Żony – trzy żony króla Maegora I Targaryena, które zostały mu poślubione podczas jednej ceremonii w 47 o.P.[1], której przewodniczył Wielki Septon[2]. Maegor wybrał je, ponieważ owe kobiety miały udowodnioną płodność. Wszystkie były wdowami po mężczyznach, którzy zginęli w wojnach Maegora lub na jego rozkaz[1].
Dzieci kobiet zostały przywiezione jako zakładnicy na ceremonię ślubną, aby wymusić ich zgodność. O nocy poślubnej krążyło wiele dziwnych historii, ale trudno poznać prawdę z legend[2][3].
Czarne Żony[]
- Lady Elinor Costayne była najmłodszą z Czarnych Żon, która była żoną ser Theo Bollinga i mimo że miała dopiero dziewiętnaście lat, dała mu już troje dzieci. Ser Theo został aresztowany przez Gwardię Królewską, oskarżony o spiskowanie z królową wdową Alyssą Velaryon i stracony — a wszystko tego samego dnia. Po siedmiodniowej żałobie Elinor rozkazano poślubić Maegora. Ona również zaszła w ciążę, lecz podobnie jak Alys przed nią, Elinor wydała na świat martwe plugastwo. Ponoć urodziło się ono pozbawione oczu i z małymi skrzydłami. Elinor podniosła się jednak po porodzie i była jedną z dwóch żon Maegora, które go przeżyły[1].
- Lady Jeyne Westerling[4], wdowa po lordzie Alynie Tarbecku, który walczył po stronie buntowników w bitwie nad Okiem Boga. Urodziła mu pogrobowca, dowodząc w ten sposób swej płodności. O jej rękę starał się syn ówczesnego lorda Casterly Rock, lecz wkrótce posłał po nią Maegor. Zaszła w ciążę w 47 o.P., ale na trzy księżyce przed wyznaczonym terminem wydała na świat martwe plugastwo i wkrótce potem zmarła[1].
- Księżniczka Rhaena Targaryen, wdowa po księciu Aegonie Targaryenie. Kiedy jej mąż zginął w bitwie nad Okiem Boga, Rhaena skryła się na Pięknej Wyspie pod opieką lorda Farmana, który ukrył ją i jej bliźniacze córki. Królowa Tyanna zdołała jednak znaleźć bliźniaczki i księżniczkę zmuszono do ślubu z Maegorem. Król uczynił jedną z jej córek, Aereę, swoją dziedziczką, wydziedziczając jednocześnie księcia Jaehaerysa. Rhaena, dowiedziawszy się, że jej brat, książę Jaehaerys, zgłosił swoje roszczenia, uciekła z Królewskiej Przystani na grzbiecie Dreamfyre, kradnąc po drodze Blackfyre. Elinor i Rhaena były jedynymi królowymi, które przeżyły Maegora[1].
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 „Świat lodu i ognia”, Królowie z dynastii Targaryenów: Maegor I.
- ↑ 2,0 2,1 „Synowie smoka”.
- ↑ „Ogień i krew”, Synowie smoka.
- ↑ „Nawałnica mieczy”, rozdział 14, Catelyn II.