Król Argilac Durrandon, znany też jako Argilac Arogancki – ostatni z Królów Burzy, którzy władali Krainami Burzy od czasów Durrana Smutku Bogów, legendarnego bohatera z Ery Herosów i założyciela Końca Burzy.
Historia[]
Gdy Aegon Zdobywca najechał Westeros, Argilac bał się, że Harren Hoare zwróci swój wzrok na południe, szukając nowych ziem do zdobycia po ukończeniu budowy Harrenhal. Wysłał więc posłańca na Smoczą Skałę, prosząc Aegona o jego armię i smoki, a w zamian otrzyma ziemie Harrena odda mu za żonę swoją córkę, Argellę. Jednak Aegon poślubił już swoje dwie siostry, Visenyę i Rhaenys.
Po przyjęciu posłańca, Aegon wysłał swojego wysłannika z rządaniem, aby Argilac wydał swą córkę za rzekomego przyrodniego brata Aegona, Orysa Baratheona. Argilac odpowiedział pudełkiem, do którego włożył ucięte ręce posłańca Aegona, i listem w którym napisał "To są jedyne ręce, jakie twój bękart otrzyma ode mnie!" Gdy Aegon czekał na wymówkę, by ruszyć ze swą armią i zdobyć Westeros, wysłał swoją armię statkiem do Końca Burzy i wysłał kruki do władców wszystkich Siedmiu Królestw: Króla Północy, Torrhena Starka, Króla Skały, Lorena Lannistera, Króla Wysp i Rzek, Harrena Hoare'a zwanego Harrenem Czarnym, Królowej Regentki Góry i Doliny, Sharry Arryn, Króla Reach, Merna IX Gardenera, Księżniczki Dorne, Merii Martell i Króla Burzy, Argilaca Durrandona z wiadomością, że od dziś jest tylko jeden Król w całych siedmiu królestwach. Ci którzy uklękną przed Aegonem zachowają swoje ziemie i tytuły, a ci, którzy tego nie zrobią, zostaną zniszczeni. Aegon wylądwał zw swoją armią w strategicznym miejscu w Westeros, pomiędzy Królestwem Wysp i Rzek, a Królestwem Krain Burzy, więc Argilac i Harren nie mogli zdecydować, który z nich powinien zareagować przeciw Aegonowi.
Aegon wysłał jako dowódcę armii swego brata, Orysa Baratheona aby zdobył starożytną twierdzę Królów Burzy. Argilac spotkał siły Orysa w otwartym polu i przegrał z kretesem. Orys wziął nie tylko Koniec Burzy, ale też przyjął godło i dewizę rodu Durrandonów jako swoje, oraz pojął za żonę córkę Argilaca, Argellę Durrandon. W ten sposób Orys Baratheon stał się założycielem rodu Baratheonów, Lordem Końca Burzy i Najwyższym Lordem Krain Burzy.
W książkach[]
W powieściach „Pieśń lodu i ognia” Argilac był przywódcą rodu Durrandonów, władców Krain Burzy od wieków. Po jego śmierci Orys Baratheon wziął herb i dewizę Rodu Durrandon za te z domu Baratheon.
Argilac zyskał przydomek aroganckiego przez odmówienie Aegonowi oferty poślubienia Orysa (bękarta) jego córce, odcięcie rąk wysłannikowi Aegona i odesłanie ich do niego. Był także arogancki w angażowaniu Targaryenów w otwartą bitwę, zamiast znieść oblężenie niezdobytego zamku Koniec Burzy. Jednak Argilac był w tym zmotywowany, słysząc o śmierci Harrena Hoare'a w podobnych okolicznościach w Harrenhal, który przygotowywał się do oblężenia w jego ogromnym zamku tylko po to, by Targaryenowie na swych smokach spalili zamek z Harrenem i jego synami. Gdyby Argilac oparł się oblężeniu Orysa, byłoby tylko kwestią czasu, aż Targaryenowie skierują smoki na zamek, więc chcąc uniknąć tego losu, Argilac spotkał Orysa w bitwie.