Aegor Rivers, znany jako Bittersteel (czyli „Gorzka Stal”) – bękarci syn króla Aegona IV Targaryena i Barby Bracken. Jeden z Wielkich Bękartów oraz założyciel Złotej Kompanii. Jego osobistym herbem jest ziejący ogniem czerwony rumak ze smoczymi skrzydłami na złotym polu.
Historia[]
Wczesne życie[]
Aegor Rivers urodził się w 172 o.P.[1], w Królewskiej Przystani, jako bękarci syn króla Aegona IV Targaryena i jego kochanki lady Barby Bracken. Z jego narodzin nie był zadowolony Aemon Smoczy Rycerz i gdy królowa Naerys odzyskała zdrowie, zmusił Aegona do wygnania Barby i ich syna ze stolicy, z tego powodu Aegor dorastał w rodowym zamku swojej matki, Kamiennym Płocie.
Darzył wrogością swego przyrodniego brata, Bryndena, którego matka została nową faworytką króla. Obaj przyrodni bracia darzyli uczuciem swą przyrodnią siostrę, Shierę Seastar, która z dwójki braci faworyzowała młodszego Bryndena, wzmagając tym samym zawiść Aegora. Inny przyrodni brat, Daemon Blackfyre, pozwolił mu na ślub ze swą córką Callą Blackfyre. Aegor często namawiał Daemona aby wysunął swoje roszczenia do tronu.
Rebelia Blackfyre'ów[]
Po wybuchu rebelii, Aegor stanął po stronie Daemona. Podczas bitwy na Polu Czerwonej Trawy dowodził prawą flanką wojsk swego przyrodniego brata.
Aby po śmierci Daemona i jego dwóch synów, wojsko nie poszło w rozsypkę. Aegor zebrał wokół siebie żołnierzy i ruszył z nimi na grupę elitarnych łuczników zwanych Zębami Kruka, którą dowodził Brynden Rivers. W pojedynku, jaki wywiązał się między nimi, Aegor zdołał wyłupić swojemu bratu jedno oko. Bitwa została jednak przegrana i Bittersteel uciekł z pola walki. Zabrał ze sobą Blackfyre, miecz z valyriańskiej stali. Razem z wdową po, Daemonie Rohann, oraz jej dziećmi udał się do Wolnego Miasta Tyrosh.
Stworzenie Złotej Kompanii[]
Aegor służył wiele lat w Drugich Synach. Gdy zobaczył jednak wygnanych lordów i rycerzy śpiewającymi z Drugimi Synami, Ludźmi Dziewicy oraz najemnikami z Wystrzępionego Sztandaru, postanowił założyć własną kompanię. Ta sprawa miała też drugie dno - poparcie dla rodu Blackfyre spadło, a żeby wrócić do Westeros potrzeba było złota. Tak narodziła się Złota Kompania, która później odegrała ważną rolę w następnych buntach Blackfyre'ów i stała się największą, najsławniejszą i najdroższą kompanią najemników w wolnych miastach.
Sam Aegor brał udział w dwóch późniejszych rebeliach, udzielając militarnego wsparcia najpierw Haegonowi Blackfyre'owi, a następnie jego synowi Daemonowi III. Pomimo swojego oddania rodowi Blackfyre, Aegor nie udzielił wsparcia wygnanemu Daemonowi II, który w międzyczasie powrócił do Westeros i wziął udział w spisku mającym wywołać Drugą Rebelię Blackfyre'ów (która była bardziej nieudanym spiskiem, niż rebelią). Pod koniec nieudanej Trzeciej Rebelii Blackfyre'ów Aegor został pojmany. Został później sprowadzony do Królewskiej Przystani gdzie król Aerys I Targaryen, pomimo rad Bloodravena i księcia Aeriona aby ściąć Aegora, zdecydował się wysłać go na Mur, gdzie miałby dołączyć do Nocnej Straży. Jednak statek, który miał go przewieźć do Wschodniej Strażnicy został przechwycony i Bittersteel mógł powrócić do Wolnych Miast aby ponownie objąć dowództwo nad Złotą Kompanią. Powróciwszy do Tyrosh koronował syna zmarłego Haegona, Daemona III Blackfyre'a.
Czwarta Rebelia Blackfyre'ów[]
W 236 o.P. Aegor na czele Złotej Kompanii wylądował na Haku Massey'a, rozpoczynając tym samym Czwartą Rebelię Blackfyre'ów. Wojska rebeliantów zostały rozbite w bitwie o most Wendwater. W bitwie Daemon został zabity przez ser Duncana Wysokiego, który tym samym zakończył Czwartą Rebelię. Aegor po raz kolejny salwował się ucieczką. Podczas udziału w walkach na ziemiach spornych, został ciężko ranny. Na łożu śmierci nakazał, by kiedy już umrze, pomalować jego czaszkę na złoto i umieścić na chorągwi kompanii, nim wypłyną przez wąskie morze na podbój Westeros.
Przypisy
- ↑ 1,0 1,1 o.P. – od Podboju Aegona.